Wéi den Titel et scho seet, beschreift dëst Buch d’fréier an heiteg Lëtzebuergesch, net just déi elegant Versioun, mee och déi riichter Sprooch vun der Strooss, mat graff Ausdréck. Et ass net als Dixionär geduecht, mee éischter als Zousaz zum lëtzebuergeschen Dixionär, mat engem Fokus op Synonymen an derwäert Iwwersetzungen. Vill Wierder hei sinn net am offiziellen Dixionär, oder si hunn eng aner Bedeitung. E wichtege Zweck ass et, déi schéin al Ausdréck virum Ausstierwen ze retten, wat eng schiedlech Verloscht wier. Mil Goerens mécht mat dësem Buch e schéine Cadeau fir eis Sprooch. Mir hunn esou vill Wierder, Ausdréck an Riedensarten, déi zwar bekannt sinn, awer oft vergiess ginn. Et gëtt oft gesot, si wieren ‘al’ oder ‘museal’, wat net stëmmt. Dëst Buch invitéiert Iech, e puer Säiten an aller Rou ze liesen – et ass e Genoss! Wat een net weess, kann een ëmmer léieren, an dat gëllt fir all Sprooch. Net all Fransous oder Däitschen kennt all d’Wierder an hiren Dixionären. Si hunn d’Chance, Schrëftlecht ze hunn, während mir nach ëmmer mat deem, wat eis Schreiwerten geschenkt hunn, schaffen. Dëst Buch ass eng richteg Schatzkëscht voll lëtzebuergescher Sprooch-Geleeënheeten. Merci, Här Goerens!
