Suzanna Jansen verwebt meisterhaft sorgfältige historische Recherchen mit fesselnden fiktiven Erzählungen. Sie taucht in oft übersehene Kapitel der Gesellschaftsgeschichte ein und beleuchtet vergessene Geschichten und Motivationen von Individuen, die diese prägten. Ihr Schreiben zeichnet sich durch einen reichen, eindringlichen Stil aus, der den Leser in die Vergangenheit eintauchen lässt. Jansens Werk bietet eine einzigartige Mischung aus informativer Erkundung und emotionaler Resonanz.
Amsterdam-Noord tijdens de crisisjaren: Roza Dingemans, moeder van een door schulden en alcoholisme getroffen gezin, probeert koste wat het kost haar waardigheid te bewaren. Ze ontleent trots aan een gerucht over een voorname afkomst en een misgelopen erfenis. Maar is dat werkelijkheid of mythe?
In oktober 2010 verscheen de bundel De pronkspiegel met drie eerder in Rusland geschreven reportages, over de wolfskinderen van Königsberg, de laatste sprekers van de Krimtsjakse taal, en 's werelds eerste ruimtebewoners. Het boekje maakt deel uit van de serie Literaire Juweeltjes en is alleen online verkrijgbaar bij Bruna."In Moskou, op de zevende verdieping van een imposante, door Duitse krijgsgevangenen gebouwde flat voor Rode-Legerofficieren, huurde ik na de val van de Sovjetunie een gemeubileerd appartement. Vanaf die plek, waar ik van 1998 tot 2002 als correspondent het nieuws volgde, drong het verleden zich dagelijks aan mij op. In de woonkamer stond een antieke pronkspiegel, die uit een adellijke inboedel leek te komen. Ik vroeg me af welke geschiedenis er achter die spiegel schuilging. Steeds voelde ik me een verzamelaar van verborgen verhalen, die door de nieuwe wind die er in Rusland waaide, stukje bij beetje bloot kwamen te liggen. In deze uitgave zijn drie van die verhalen bijeengebracht. Ze gaan over individuen die verstrikt zijn geraakt in de grote gebeurtenissen van de twintigste eeuw. Toen de machtsblokken Oost en West zich vormden, en koste wat kost in stand gehouden moesten worden, waren ze als eenlingen geofferd voor wat werd gezien als het belang van het naamloze collectief. Om daarna, en dat fascineerde mij het meest, met een onwaarschijnlijke veerkracht alsnog hun ruimte in de geschiedenis op te eisen."