Frans Kellendonk Bücher

Kurz vor seinem dreißigsten Geburtstag beendet Felix Mandaat sein bisheriges verträumt-zurückgezogenes Leben, um sich endlich unter Menschen zu mischen. Als Vertretung für einen verschwundenen Kollegen tritt er eine Stelle als Bibliothekar in einer Universitätsbibliothek an und will versuchen, sich der hier arbeitenden Gemeinschaft anzupassen, was ihm nicht leichtfällt. Im Magazin der Bibliothek gehen zudem vor Mandaats Augen sehr merkwürdige Dinge vor sich, und bei der Frage, was es mit dem geheimnisvollen Verschwundenen auf sich hat, ob er krank ist oder ihm sogar etwas zugestoßen ist, hüllen sich alle – bei sonst auffälliger Mitteilsamkeit – in ein seltsam eisiges Schweigen. „Buchstabe und Geist“ gehört durch den kühl observierenden Stil, den genauen Blick fürs Detail, die subtile Ironie und die teilweise urkomischen Szenen mit den lieben Kollegen und auch den Benutzern der Bibliothek zu den typischen Werken, die Frans Kellendonk in seinem kurzen Leben zu einem der wichtigen, bleibenden Autoren der niederländischen Moderne gemacht haben.

'"Eén voor allen, allen voor één," jubelde hij. "Geen diender of deurwaarder die het durft op te nemen tegen een familie. Het gezin is hulpeloos, maar een familie is een complete verzorgingsstaat."' In het leven van de oude Gijselhart gaat iets groots gebeuren. Terwijl zijn homoseksuele zoon een ongeneeslijke ziekte heeft, brengt zijn dochter een kind ter wereld. Frans Kellendonk (1951-1990) zorgde in 1986 met Mystiek lichaam, zijn laatste roman, voor veel ophef. Hij zou alle waarden op zijn kop hebben gezet. Eerder publiceerde hij onder meer Bouwval, De nietsnut en Letter en geest. 'Ik zie mijn werk niet als in dienst staand van het geloof [...]. Maar ik beschouw het wel als mijn taak om de mensen nader tot elkaar te brengen. Ik geloof dat mensen om hun eigenlijke bestemming te bereiken, zichzelf moeten verliezen.' - Frans Kellendonk in de Volkskrant

Frans Kellendonk (1951 – 1990) bol excentrický autor, ktorého hviezda zažiarila síce len nakrátko, no jeho prózy Bouwval (Pád budovy, 1977), De nietsnut (Daromník, 1979) a predovšetkým nekonvenčný majstrovský rodinný román Mystiek lichaam (Mystické telo, 1987), preložený do taliančiny a francúzštiny, dnes už patria ku klasickým dielam nizozemskej literatúry druhej polovice 20. storočia. Popri vlastnom diele, literárnej kritike a esejistike bol Kellendonk aj významným prekladateľom z angličtiny (prekladal o. i. Rudyarda Kiplinga, Johna Fowlesa, Henryho Jamesa, Laurenca Sterna, Thomasa de Quinceyho, Emily Brontëovú i eseje Josifa Brodského). Jeho dielo sa popri búraní spoločenských i sexuálnych tabu vyznačuje uhrančivým, do dokonalosti vybrúseným štýlom, ale aj – humorom. Autorov krátky, no nadmieru intenzívny život ukončila choroba AIDS.