Martin Bril Bücher

Brill gives a concise overview of the Dutch philosopher Dirk Vollenhoven's problem-historical method and its influence on Reformational philosophy. Bril first highlights changing historical periods, including the internalizing or subjectivizing of the norms lying outside of, or behind, the cosmos. Part Two reviews four models of historiography, namely those of Jan Hendrik van den Berg, Michel Foucault, Thomas Kuhn, and Vollenhoven. Then he explains Vollenhoven's distinctions between the so-called "types" or ontologies as different traditions of thought. Part Four gets at the question, "What must I do?" Philosophers over the course of time have answered this question differently and taken different positions regarding the pertinent norms and criteria. Bril considers the place of religion and time-currents in this process.

In de zomer van 2008 hoorde Martin Bril dat hij kanker had. Het weerhield hem er niet van door te gaan met schrijven en met het maken van zijn boeken. Nederland leefde mee met Bril, die af en toe verslag deed van zijn toestand. Soms indringend of ernstig. Soms melancholiek. Vaker met humor. Maar altijd vol met zijn meesterlijke observaties van de mensen en dingen die op zijn pad bleven komen, ook in het ziekenhuis of tijdens het lezen van een bijsluiter.Bril ging de ziekte te lijf zoals een schrijver dat doet: met zijn pen. Hij schreef brieven, verslagen, gedichten en e-mails aan vrienden, bekenden, artsen, en soms aan zichzelf.Het evenwicht is Brils unieke, hoogstpersoonlijke verslag van zijn ziekte. Maar het is veel meer dan dat. Uit de enorme hoeveelheid materiaal maakte zijn vrouw Anneke een prachtige selectie, afgewisseld met de schitterende columns die Bril tijdens zijn ziekte voor de Volkskrant bleef schrijven.Het evenwicht is het ultieme bewijs van Martin Brils schrijverschap. Het is een literair document van grote waarde.Martin Bril overleed op 22 april 2009. Hij was de grootste en populairste columnist van zijn generatie. Honderdduizenden lezers begonnen jarenlang hun dag met de Volkskrant-column van Martin Bril.

'Laatst werd ik op straat aangehouden door twee leuke agentes. Ze waren bezig met hondencontrole. Zo'n gevoel had ik al _ mijn hond blafte vanaf het moment dat hij de dames in het vizier kreeg. Het is een eenkennig dier, moet u weten, en ze blaft naar alles wat een uniform draagt.Goed.Of ik twee zakjes bij me had om eventuele boodschappen van de hond op te ruimen, wilde de eerste agente weten. Er kwam een kekke vlecht onder haar hoedje vandaan. Ik had daar graag even aan getrokken, maar ja _ daar was het moment niet naar. Gelukkig had ik twee zakjes bij me, eentje voor de drol op de heenweg, en de andere voor de drol op de terugweg. Ze wilde de zakjes zien, de agente, nog streng ook _ heerlijk vind ik dat.'Martin Bril reisde stad en land af voor zijn columns en was altijd onderweg, maar hij begon en eindigde zijn dagen altijd in de buurt van zijn eigen huis, waar hij de omliggende huizen en hun bewoners net zo liefdevol en soms genadeloos observeerde als hij dat met de rest van het land deed. Buurtgeluiden geeft een prachtig beeld van een buurt in beweging, maar ook van Martin Bril zelf.

Evelien van Brakem is midden dertig. Ze is een moeder die zich altijd afvraagt of ze het wel goed doet met haar twee dochters, een ideale echtgenote, een redderende huisvrouw en een hartstochtelijke minnares. Evelien woont in Amsterdam-Zuid en heeft alles wat haar hartje begeert. Toch is ze niet gelukkig. Er mist iets in haar leven, maar ze weet niet precies wat. Moet ze haar opleiding benutten en een baan zoeken? Moet ze haar man verlaten? Waar draait het leven om? Om de kinderen, het gezin of misschien toch om haar? Knipt ze de haren uit de oren van haar man, of moet hij het maar zelf doen? 'Evelien' is een roman over een vrouw van nu, opgetrokken uit ruim vijftig korte episodes. Het is een soap op papier: luchtig, schrijnend, herkenbaar en meeslepend.

Evelien van Brakem hoort andere mensen altijd maar zeggen dat zij alles heeft wat haar hartje een leuke man, twee leuke dochters en een leuk huis in het leukste stukje Oud-Zuid.Toch begeert haar hart niet alleen meer van hetzelfde, het begeert een baan in de horeca, een vakantie die níet in het water valt, een man die haar hartstochtelijk bemint (niet noodzakelijkerwijs haar eigen man), een nieuw huis, een zorgeloze jeugd voor haar kinderen, vrede op aarde, een perfecte bikinilijn en altijd gladde benen zonder scheren of harsen. Bovenal wil ze geen trut zijn.In 'Eigen benen' slaat Evelien nieuwe, onverwachte wegen in. 'Krijg toch allemaal de klere,' zingt ze steeds vaker als ze de wasmachine leeghaalt, de lunchpakketten voor de kinderen klaarmaakt of zich voor de spiegel opmaakt om met haar man uit eten te gaan.Na 'Evelien' en 'Gelukkig niet' is 'Eigen benen' het derde deel in Martin Brils Evelien-serie. Dit deel is aangevuld met niet eerder gepubliceerde hoofdstukken over Evelien.

Tot Martin Brils meest geliefde werk behoren zijn verhalen en stukken over Frankrijk. Over dat land publiceerde hij eerder de bestseller 'Tout va bien", "Plat du jour" en "C'est la vie". In "Au revoir" worden alle verhalen en columns van Bril over Frankrijk gebundeld, inclusief niet eerder gepubliceerd werk over het land dat voor Nederlanders nog steeds de populairste vakantiebestemming is. Martin Bril, die in Frankrijk een tweede huis bezat, kreeg er een nieuw vaderland bij. Een land met een prachtige hoofdstad, een rustiek maar ook weerbarstig platteland, nieuwe mensen, dieren en avonturen. Brils verhalen over Frankrijk zijn onovertroffen, als hij vol weemoed en verwondering schrijft over zijn favoriete restaurant of zijn heimwee naar pindakaas, of als hij zich verbaast over zijn landgenoten in den vreemde, met hun korte broeken en praktische kapsels. Op zijn bureau, de plaats waar hij zijn leven lang zijn columns schreef, stond jaren een ansichtskaart van een Frans dorp, Lagarde-Enval, met boven de wereld een blauwe lucht.

Ruim honderd columns en verhalen van de Nederlandse schrijver (1959), eerder in o.a. Het Parool, Carp, Optima, VN en Hollands Maandblad verschenen in de jaren 1997-2001.

Columns over alledaagse dingen die de kwaliteit van het leven verhogen.