W smutnym peerelowskim pejzażu powstawały dzieła wybitne, a polscy artyści zdobywali światową sławę. W kraju naznaczonym niedostatkiem rozkwitała sztuka, szczególnie masowa, jak komiks, plakat i film animowany, które wyrastały na zgrzebnym tle – jak maki na betonie. Przełomowy rok 1945 oznaczał koniec wojny, ale nie wymazywał wojennej traumy. Na murach spalonej stolicy zawisł pierwszy plakat antyhitlerowski „Zniszczymy faszyzm do końca” Eryka Lipińskiego. Ocaleni, mimo psychicznych i fizycznych ran, z nadzieją patrzyli w przyszłość, która okazała się pułapką. Dla artystów ponure realia peerelowskie stały się wyzwaniem i inspiracją, co doprowadziło do narodzin słynnej polskiej szkoły plakatu oraz międzynarodowej sławy polskich animatorów. W książce pojawiają się tacy artyści jak Henryk Tomaszewski, Waldemar Świerzy, Janusz Stanny i Tadeusz Trepkowski. Śledzimy losy Waleriana Borowczyka i Jan Lenicy, uznawanych za twórców polskiej szkoły animacji, oraz trudności związane z tworzeniem pierwszych filmów rysunkowych. Przewijają się również postacie takie jak Henryk Chmielewski i Janusz Christa, królowie komiksu. Autorka ukazuje artystów tamtej epoki, przybliżając ich dzieła i warunki, w jakich powstawały, ukazując wyboistą drogę artystyczną w okowach socjalizmu.
