Zbigniew Gwóźdź Reihenfolge der Bücher

Praca ta przedstawia uzbrojenie i wyposażenie policyjnych oddziałów zwartych w II Rzeczypospolitej. Pierwsza część ogólnie omawia historię, organizację i działalność oddziałów konnych i rzecznych. W drugiej części pracy szczegółowo opisano i zaprezentowano następujące elementy uzbrojenia i wyposażenia: gwizdek służbowy, latarkę elektryczna, kajdanki i prowadnice, pałkę służbową, pozostałe elementy wyposażenia osobistego, hełmy i kaski, pancerze kuloodporne, maski przeciwgazowe, uzbrojenie Policji Państwowej, broń gazową oraz chemiczne środki napastliwo-obezwładniające. Część trzecia poświęcona została środkom wsparcia i transportu, takim jak: armatka wodna, samochody pancerne czy środki łączności. Publikacja zawiera również wiele niezwykle interesujących fotografii i ilustracji.

Praca ta przedstawia uzbrojenie i wyposażenie oddziałów zwartych Milicji Obywatelskiej w okresie istnienia PRL. Pierwsza część ogólnie omawia historię, strukturę organizacyjną i działalność MO w latach 1945-1990. W drugiej części pracy szczegółowo opisano i zaprezentowano elementy wyposażenia indywidualnego milicjantów m.in.: gwizdek służbowy, latarkę elektryczną, kajdanki i prowadnice, pałkę służbową, hełmy i kaski, tarcze i osłony, kamizelki kuloodporne oraz maski przeciwgazowe. W części trzeciej skupiono się na uzbrojeniu Milicji Obywatelskiej. Opisano chemiczne środki napastliwo- obezwładniające, ręczne wyrzutnie granatów łzawiących, miotacz pocisków gumowych MPG, siatkowy zestaw obezwładniający SZO-84, uzbrojenie plutonów specjalnych, granaty ogłuszająco-olśniewające oraz ręcznik granatnik zmechanizowany wz. 1986. Część czwarta poświęcona jest środkom wsparcia i transportu: samochodowym wyrzutniom granatów łzawiących, armatkom wodnym, reflektorom olśniewającym RO-78 i innym środkom transportu. W piątej części książki opisano śmigłowce milicyjne, a szóstej eksport sprzętu specjalnego.

Wybuch II wojny światowej spowodował, że tworzony od podstaw polski przemysł zbrojeniowy został częściowo zniszczony, a jego kadry naukowo-techniczne uległy rozproszeniu. Wielu inżynierów i techników znalazło się poza granicami kraju, dzieląc koleje losu żołnierza polskiego. Część z nich została zatrudniona w przemyśle brytyjskim, prowadząc tam prace projektowe - choć nie wszystkie ich koncepcje i projekty doczekały się praktycznej realizacji. Publikacja ta przedstawia zgłoszone projekty oraz uzyskane patenty polskich konstruktorów na emigracji. Zasadnicza cześć poświęcona jest opisom konstrukcji broni strzeleckiej oraz urządzeniom pomocniczym używanym w szkoleniu ogniowym. W części drugiej poświęconej artylerii, zostało opisane 20 mm działko samoczynne Polsten i przykłady jego zastosowania. Dalej omówiono zupełnie nieznane w kraju osiągnięcia polskich inżynierów w Argentynie, które z pewnością wymagają jeszcze pogłębionych badań i ustaleń. Natomiast w ostatnich trzech rozdziałach chciałem przybliżyć sylwetki i dokonania ludzi, którzy na emigracji znaleźli się już w zupełnie innych warunkach, a uzbrojenie stało się ich pasją.

Nóż jest jednym z najstarszych narzędzi, a także jednym z najstarszych typów broni towarzyszących człowiekowi od epoki górnego paleolitu po dzień dzisiejszy. Na przestrzeni dziejów wraz z rozwojem cywilizacji ulegał on ewolucji, polegającej na zróżnicowaniu jego kształtów i wymiarów w zależności od lokalnych tradycji i potrzeb. Posiadał także swoją symbolikę, bywał również oznaką i wyrazem władzy. W średniowieczu cechy nożowników należały do najbardziej zasobnych a majstrzy zobowiązani byli do znaczenia swoich wyrobów. Podobnie jak każda broń podlegał on ograniczeniom prawnym w zakresie formy, używania i noszenia. W całej historii noża przeplatają się jego funkcje użytkowe z funkcjami bojowymi. I pomimo zmian zachodzących w uzbrojeniu i taktyce walczących wojsk pozostaje on nadal ważnym elementem wyposażenia żołnierza.

Prezentowana czytelnikowi publikacja jest kontynuacją wydanej wcześniej książki o uzbrojeniu i wyposażeniu Policji Państwowej w latach 1919-1939. W prezentowanym materiale starałem się przedstawić przegląd sprzętu znajdującego się w wyposażeniu oddziałów zwartych MO w ujęciu chronologicznym. Uważni czytelnicy z pewnością dostrzegą, że część tego wyposażenia jak i geneza jego powstania sięga swym rodowodem okresu II Rzeczpospolitej. Istotnym czynnikiem jest również fakt, że zdecydowana większość z przedstawionych opracowań jest dziełem polskiej myśli technicznej i krajowego przemysłu obronnego, który od wielu lat ulega systematycznej degradacji. Polski sprzęt policyjny przez wiele lat był także przedmiotem liczącego siei opłacalnego eksportu.