Dobroczyński Bartłomiej Bücher

Coraz częściej ludzie zwracają się do psychologów z problemami, które trudno nazwać inaczej, niż „kłopoty z duchowością”. Wśród nich na czoło wysuwają się takie kwestie, jak: poszukiwanie sensu życia i narastające poczucie egzystencjalnej pustki w globalnym, przeładowanym informacją świecie; dojmujący brak rytuałów inicjacyjnych w kulturze Zachodu; trudne paradoksy męskości i kobiecości; możliwość spełnienia w innych systemach religijnych, niż ten w którym się urodziło; poszukiwanie własnej tożsamości i odbudowa utraconego poczucia wspólnoty. Bartłomiej Dobroczyński (ur. 1958) – doktor habilitowany w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się genezą i historią idei nieświadomości, dziejami polskiej myśli psychologicznej i psychoanalizy, irracjonalizmem, alternatywnymi formami duchowości, fenomenem New Age oraz kulturą popularną. Jest autorem książek: New Age (wydanie polskie i włoskie), III Rzesza Popkultury i inne stany, Idea nieświadomości w polskiej myśli psychologicznej przed Freudem oraz Historia polskiej myśli psychologicznej (wspólnie z Teresą Rzepą). Stały współpracownik „Listu” oraz popularnego pisma psychologicznego „Charaktery”.

Studiowanie dokonań wybitnych psychologów przybliża do odpowiedzi na fundamentalne pytania: kim tak naprawdę jesteśmy i jaki sens ma nasza egzystencja. Wszak psychologia jest jedną z kilku najważniejszych dziedzin, które od dawna poszukują odpowiedzi na te i im podobne kwestie, chlubiąc się pluralizmem koncepcji i strategii badawczych, a zarazem borykając się z nimi. Historia polskiej myśli psychologicznej w syntetyczny sposób pokazuje narodziny oraz dzieje polskiej psychologii naukowej, stosowanej oraz psychoanalizy. Autorzy opisują historię polskiej psychologii począwszy od rozważań o charakterze psychologicznym zawartych w dawnych tekstach naukowych, przez pierwsze projekty uprawiania psychologii jako samodzielnej dyscypliny naukowej, po powołanie katedr i pracowni psychologicznych oraz funkcjonowanie psychologii pozauniwersyteckiej, stosowanej. Monografia prezentuje dzieje polskiej psychologii do wybuchu drugiej wojny światowej. W nowej wersji książki dokonaliśmy kilku istotnych modyfikacji, które dotyczą psychologii stosowanej, eugeniki i psychoanalizy. Niektóre z rozdziałów i podrozdziałów napisaliśmy od nowa. Znacząco rozbudowaliśmy wiele wątków, w tym charakterystyki m.in. Abramowskiego, Dąbrowskiego, Heinricha, Ochorowicza, Szumana. Staraliśmy się uwypuklić kontakty polskich psychologów z innymi ośrodkami oraz wskazać na relacje z ich zagranicznymi nauczycielami i kolegami. Tam, gdzie się to dało pokazać – jak choćby w odniesieniu do Abramowskiego, Dąbrowskiego, Heinricha, Joteyko, Twardowskiego, psychologii stosowanej czy psychoanalizy – uwzględniliśmy recepcję polskich osiągnięć za granicą. Staraliśmy się też zaakcentować, że w budowaniu polskiej psychologii aktywnie uczestniczyli badacze o różnym pochodzeniu etnicznym. W ten sposób dążyliśmy do opracowania, na ile to możliwe, policentrycznej historii psychologii. Jednocześnie wystrzegaliśmy się „romantyzacji”, rzetelnie prezentując wartościowe przykłady intelektualnej i kulturalnej przeszłości polskiej myśli psychologicznej. Z tekstu

Ta książka nie odpowie na pytania dotyczące sensu życia i świata, ale uświadomi wam, że macie zupełnie inne problemy, niż sądziliście. Czy wiecie, jak działają świat, popkultura, media i relacje międzyludzkie? Uważacie, że wystarczy znać parę prostych zasad, żeby sprawnie poruszać się w rzeczywistości? Ta książka udowadnia, że się mylicie. Olga Drenda, etnolożka i antropolożka kultury, oraz Bartłomiej Dobroczyński, psycholog i historyk psychoanalizy, pokazują, że żyjemy w świecie pozbawionym punkt�w odniesienia, wydani na pastwę sił, z kt�rych istnienia nie do końca zdajemy sobie sprawę. Drażnią, prowokują, pozbawiają złudzeń, ale także inspirują do zaglądania pod podszewkę rzeczywistości. Książkę zainspirowały rozmowy publikowane w miesięczniku ?Znak? w ramach cyklu Mąciciele o dw�ch głowach.