Jan Mlčoch Reihenfolge der Bücher

Pierwsza hipoteza: kto dociera na jakąś pustynię, ten ucieka z jakiegoś innego miejsca. Druga hipoteza: pustynia jest z definicji przestrzenią jałową i niezamieszkaną, ściśle bezosobową, idealnie pasującą do najgłębszych warstw ludzkiej psychiki. Ostatnia hipoteza: nasze dusze są puste, ale potrzebują ruchu. Sześć krótkich narracji, z których każda stanowi grę z formą opowiadania, to próba otwarcia nas na pełnię ludzkiego doświadczenia. W swoim nomadycznym pisarstwie Cristian Crusat, uznany za jednego z najważniejszych europejskich twórców poetyki XXI wieku, zabiera nas w rozmaite światy – od jałowych krajobrazów śródziemnomorskiego wybrzeża po opowieści serbskiego pisarza Milorada Pavicia. W tej podróży dopasowujemy się do fizycznych czy wyimaginowanych miejsc każdej z historii i do kruchości natury tych, którzy je zamieszkują. Prowadzą nas oni w otchłań swoich lęków, wątpliwości i pragnień, które składają się na współczesny świat. Krótka teoria podróży i pustyni to mapa doznań, patchwork ludzkich emocji. Cristian Crusat jest jednym z najbardziej oryginalnych autorów najnowszej literatury hiszpańskiej. Urodził się w Maladze w 1983 roku jako syn Hiszpana i Holenderki. Studiował literaturoznawstwo na Uniwersytecie Complutense w Madrycie oraz lingwistykę stosowaną na Międzynarodowym Uniwersytecie Menéndez Pelayo w Santander. Stopień doktora z zakresu literatury porównawczej zdobył na Uniwersytecie w Amsterdamie. Jest autorem kilku tomów opowiadań, esejów oraz licznych przekładów i artykułów publikowanych w hiszpańskich i latynoamerykańskich czasopismach. Mieszkał we Francji, Maroku i Holandii. Za Krótką teorię podróży i pustyni otrzymał Nagrodę Literacką Unii Europejskiej.

Monografie Ideando. Búsquedas ideológico-literarias en Hispanoamérica se zabývá ideologickým pozadím tvorby vybraných autorů, které lze zařadit do kategorie „boom latinskoamerické literatury“. Jedná se jak o klasiky jako Alejo Carpentier, Julio Cortázar, Gabriel García Márquez nebo Mario Vargas Llosa, tak o autory, kteří svým formátem nedosahují celosvětového věhlasu: Eduardo Galeano, Ernesto Cardenal nebo Carlos Fuentes. Jednotlivé studie předchází úvodní kapitola, která se snaží vymezit pojem ideologie a její vliv v literatuře v jižní Americe.

Kniha Česká fotografie 20. století, vycházející paralelně v češtině a angličtině, poprvé v tak velkém rozsahu představuje hlavní tendence, osobnosti a díla české fotografické tvorby celého uplynulého století. Obsahuje 517 reprodukcí, jež zahrnují jak mnohokrát viděné nejvýznamnější fotografie a fotomontáže, tak i práce, které byly dlouho zapomenuty anebo dosud vůbec nebyly publikovány. Je seřazena do sedmnácti kapitol a doplňuje je obsáhlá chronologie nejvýznamnějších událostí v české fotografii 20. století.

Dosud nejrozsáhlejší publikace zabývající se dějinami české fotografie 20. století. Německá verze vyšla jako doprovodný katalog k významné výstavě v Kunsthalle v Bonnu.

Prvotním cílem Družstevní práce bylo vydávat ve vysokém nákladu hodnotnou literaturu v kvalitním výtvarném zpracování a tak kultivovat vkus široké veřejnosti. Progresivní vizuální styl, který ji reprezentoval, prosazoval její ideje a propagoval její zboží, byl dílem designéra Ladislava Sutnara (1897–1976) v kongeniální spolupráci s fotografem Josefem Sudkem (1896–1976). Publikace vycházející k výstavě v pražském Uměleckoprůmyslovém museu pojednává o historii Družstevní práce, tvorbě Ladislava Sutnara a Josefa Sudka pro dp a její ediční aktivitě v kulturně-společenském kontextu dvacátých a třicátých let.