Stanisław Ignacy Witkiewicz Reihenfolge der Bücher

Tom zawiera 3 znane dramaty Stanisława Ignacego Witkiewicza. W małym dworku: Dramat z 1921 roku, który na scenie został wystawiony dwa lata później. Utwór jest krytyką konwencji realistycznej w sztuce. Powstał w odpowiedzi na dzieło Tadeusza Rittnera pt. W małym domku. Akcja rozgrywa się w Kozłowicach, gdzie mieszka rodzina Nibek czyli Dyapanazy wraz z dwoma córkami. Po niedawnym pogrzebie Pani Nibek, jej córki postanawiają wywołać ducha swojej zmarłej matki. Pojawia się widmo matki, Anastazji Nibek, która rozmawia z domownikami o swojej śmierci, a nawet je z nimi śniadanie. Czy wywołanie ducha zmarłej Anastazji było dobrym pomysłem? Jej bliscy nie spodziewają się, że wkrótce poznają odpowiedź. Matka: Dramat Witkacego z roku 1924, który przedstawia relację syna z matką. Tytułowa matka to Janina Węgorzewska, która musi utrzymywać swojego syna Leona (ma do niego o to pretensję). Ona zajmuje się robótkami ręcznymi. On jest myślicielem, filozofem, tworzy swój własny manifest ideologiczny. W końcu Leon wplątuje się w podejrzane interesy i staje się bogaty. Jednak los bywa okrutny Szewcy: W Szewcach pokazany jest świat przyszłego społeczeństwa, społeczeństwa, które jest zautomatyzowane, a w konsekwencji pokazano również upadek cywilizacji według wyobrażeń Witkiewicza. Utwór przedstawia historie Szewców, którzy przechodzą przez kilka rewolucji. Są oni niezadowoleni ze swojej dotychczasowej pracy, zostają zamknięci i skazani na bezczynność. Również i to im nie odpowiada, dlatego dochodzi do buntu

W małym dworku jest dramatem Stanisława Ignacego Witkiewicza należącym do kanonu polskiej literatury dwudziestolecia. Akcja utworu rozgrywa się w majątku Dyapanazego Nibka i jego dwóch córek. Domownicy i przyjaciele nawiedzani są przez ducha zmarłej Anastazji Nibek, żony Dyapanazego, która zwierza się ze swoich dawnych zdrad małżeńskich i miłości, a następnie prowokuje serię rodzinnych tragedii. Utwór należy w dużej mierze odczytywać jako parodię sztuki realistycznej Tadeusza Rittnera W małym domku i całego nurtu realistycznego, któremu sprzeciwił się Witkiewicz w koncepcji Czystej Formy. Dominujący w dramacie pierwiastek parodii, przeobrażający wstrząsające zdarzenia w tragifarsę, doprowadza zasady realistycznej konwencji do absurdu i ukazuje ich przestarzałość. Równocześnie wprowadza odbiorcę w nowe obszary teatru opartego na wolnej inwencji i twórczym splataniu konwencji. Lektura dla szkół średnich

Ostatni, monumentalny tom listów Witkacego próbuje sprostać beznadziejnemu w istocie zadaniu publikacji całości tej korespondencji. Co rusz bowiem okazuje się, że „Witkacy ciągle pisze”. Dowodem na to jest choćby odnaleziona korespondencja z dr. Rouhierem. W tomach znalazły się dwa bloki listów o wymiarze filozoficznym – do Romana Ingardena i Hansa Corneliusa, a wśród pozostałych adresatów m.in.: Jan Leszczyński, Maria Zarotyńska, Bruno Schulz, Tadeusz Langier, Jerzy Eugeniusz Płomieński, Karol Ludwik Koniński, Zofia Żeleńska, Józef Mehoffer, Kazimierz Twardowski, Maria Kasprowiczowa.

Witkiewicz established rules for his portrait work, marking paintings with symbols indicating the substances he had consumed or abstained from. Type C portraits were created under the influence of alcohol and "narcotics of a superior grade," resulting in abstract compositions he termed "Pure Form." Various drugs produced distinct distortions and effects, often reflecting the subject's preferences. Some portraits indicated the number of days without smoking or drinking, while type D works aimed for similar results without artificial means. Different substances influenced color combinations and highlighted various aspects of the subject's features or psyche, exemplified by a series of self-portraits created with beer and cocaine. Informed by earlier drug writings and anticipating future explorations of psychoactive substances, Witkacy's 1930 work discusses his experimentation and the nature of addiction, critiquing societal attitudes toward drugs deemed "acceptable." As life mechanized, he believed metaphysical experiences could only be achieved artificially, paralleling Henri Michaux's extensive visual art created under substance influence. Witkacy's acerbic, meandering prose, filled with neologisms and multilingual expressions, critiques Polish society and the art world, exposing the hypocrisy surrounding drug use. Since its 1930s publication, this work has gained cult status in Poland as a modernist classic. This edition fe

W trzecim tomie Dramat�w znalazły się następujące utwory: Jan Maciej Karol Wścieklica, Wariat i zakonnica, Janulka, c�rka Fizdejki, Matka, Sonata Belzebuba, Szewcy, ocalałe fragmenty Nowej homeopatii zła, Straszliwego wychowawcy, Normalnego człowieka, Wampira we flakonie, Persy Zwierżontkowskiej, Tak zwanej ludzkości w obłędzie, dwa utwory autoparodystyczne Negatyw szkicu i Romans schizofrenika oraz dwa przekłady (polski i francuski) Szalonej lokomotywy, kt�rej oryginał zaginął.

Trzeci tom korespondencji Witkacego z żoną zawiera 382 listy, poczt�wki, karty pocztowe i telegramy z lat 1932?1935, w kt�rych otwarcie informuje on Jadwigę o wszystkich sprawach osobistych, nieustannych problemach ze zdrowiem, wielu podr�żach w poszukiwaniu klient�w Firmy Portretowej oraz kłopotach z realizacją plan�w tw�rczych.Pisze wtedy pierwszą część powieści Jedyne wyjście, ale do dalszej pracy zniechęcają go nieudane starania o jej wydanie.

Czwarty tom korespondencji Witkacego z żoną zawiera 336 list�w, kart pocztowych, widok�wek i odcink�w pocztowych z lat 1936-1939.To w życiu Witkiewicza trudny okres. Dokuczają mu nasilające się dolegliwości fizyczne. Niepowodzeniem zakończyły się starania o wydanie powieści Jedyne wyjście oraz studium społeczno-obyczajowego Niemyte dusze.Ma kłopoty z Izbą Skarbową z powodu niezapłaconych podatk�w. Źle układają się stosunki z ciotką Mery i kuzynką Dziudzią, właścicielką Witkiewicz�wki.