Tadeusz Miciński Reihenfolge der Bücher

Wita jest ostatnią wydaną powieścią Tadeusza Micińskiego. Została napisana w roku 1913, jednak ukazała się dopiero po śmierci autora w roku 1926 a następnie w 1930. Jest to niezwykle oryginalne połączenie powieści łotrzykowskiej, gotyckiej oraz historycznej z mnóstwem odniesień do szeroko pojętej tradycji ezoterycznej. Opowiada historię młodej kobiety, tytułowej Wity, ostatniej potomkini rodu Włastowiczów, panów na Krzyżtoporze, który miał potajemnie sprawować rządy dusz w Polsce. Przebywając w odosobnieniu na Ukrainie pod opieką kozackiego pieśniarza Szczerbiny, bohaterka odnajduje w sobie nadnaturalne zdolności. Pewnej burzowej nocy spotyka przypadkowo księcia Józefa Poniatowskiego, z którym zaczyna łączyć ją skomplikowana relacja emocjonalna. Ich losy będą następnie splatać się w drodze do celu, jakim jest próba podźwignięcia upadającej Rzeczypospolitej. W powieści odnajdziemy paranormalne walki z tajnymi przedstawicielami masonerii, fantastyczne podróże po onirycznych krainach, galerię psychopatycznych, sadystycznych postaci, których nic nie powstrzyma przed osiągnięciem celu, a także filozoficzne i historiozoficzne dyskursy, nad którymi unosi się lucyferyczny duch twórczości Micińskiego.

W mroku gwiazd to legendarny zbiór poezji wybitnego modernisty, ezoteryka i symbolisty Tadeusza Micińskiego. Niniejsze wydanie zostało w całości oparte na pierwotnej edycji. W okładkę została wkomponowana oryginalna ilustracja z 1902 roku, a strona tytułowa jest odwzorowaniem graficznym pierwowzoru. Zachowane zostały również oryginalne rysunki Stanisława Wyspiańskiego, a dodatkowo zamieszczone zweryfikowane i zarchiwizowane grafiki samego Micińskiego.

Morze u stóp Tatr? Polskie góry jako miejsce, skąd przyjdzie wyzwolenie? Czy legenda o Królu Wężów i rycerzach śpiących we wnętrzu Giewontu mogą być prawdziwe? Tadeusz Miciński wpisuje swe koncepcje historiozoficzne w tak niezwykłą scenerię i przywołuje niemalże wszystkie, znane wówczas – a przez niego wnikliwie studiowane – mity, legendy i opowieści, że świat Nietoty rozciąga się poza czasem i przestrzenią realną. W tej scenerii rozgrywa się niezwykła w wielości kontekstów kulturowych i odwołań do historii, tradycji, mitologii, ale i teraźniejszości autora opowieść z kluczem. Jest to ciąg dalszy rozważań romantyków: Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego, dopełnienie młodopolskich wizji Wyspiańskiego oraz opowieści Żeromskiego o „swoich czasach”.

Legendarny poemat prozą Tadeusza Micińskiego, będący głównym dziełem prezentującym ideę lucyferyczną, jaką autor budował również w innych swoich utworach. Wydanie zostało zilustrowane grafikami Gustave'a Dor.