Ross Cowan Bücher

Seventeen hundred years ago, the emperor Constantine marched on Rome to free Italy from the tyrant Maxentius and reunify the complete Roman Empire. The defining moment of the campaign was the battle of the Milvian Bridge. This illustrated book examines how Maxentius' poor choice of battleground was to ultimately doom his army to defeat.

"The book clearly explains and illustrates the mechanics of how Roman commanders - at every level - drew up and committed their different types of troops for open-field battles. It includes the alternative formations used to handle different tactical problems and different types of terrain; the possibilities of ordering and controlling different deployments once battle was joined; and how all this was based on the particular strengths of the Roman soldier. Covering the period of "classic" legionary warfare from the late Republic to the late Western Empire, Ross Cowan uses case studies of particular battles to provide a manual on how and why the Romans almost always won, against enemies with basic equality in weapon types - giving practical reasons why the Roman Army was the Western World's outstanding military machine for 400 years."--Publisher description

Between AD 161 and 244 the Roman legions were involved in wars and battles on a scale not seen since the late Republic. Legions were destroyed in battle, disbanded for mutiny and rebellion and formed to wage wars of conquest and defence. This volume explores the experience of the imperial legionary, concentrating on Legio II Parthica. Raised by the emperor Septimus Severus in AD 193/4, it was based at Albanum near Rome and as the emperor's personal legion, became one of the most important units in the empire.

V letech 161 až 284 n. l. se římské legie účastnily bitev a válek, které byly svým rozsahem nevídané od dob pozdní republiky. Legie byly zcela zničeny ve válkách, s ostudou rozpuštěny pro vzpouru nebo nově zakládány za účelem vedení útočných i obranných válek. Tato publikace se zabývá legiemi císařského období s důrazem na legii II Parthica. Ta byla vytvořena císařem Septimiem Severem v roce 193/4, sídlila v Albanu nedaleko Říma a jako panovníkova osobní legie se stala jednou z nejvýznamnějších vojenských jednotek říše.

Autor knihy se zaměřil na bojovou taktiku používanou legiemi pozdně republikového a raně císařského Říma a opírá se přitom o záznamy antických spisovatelů. Dobová svědectví jsou detailní a oživená bitevními plány a ilustracemi taktických scénářů. Je z nich patrné, že římská armáda, která byla nejmohutnější vojenskou mašinérií západního světa nejméně po čtyři staletí, položila základy západní vojenské tradice a její doktríny byly hlavní inspirací pro pozdější znovuzrození vycvičených profesionálních armád novověku.

Období mezi lety 58 př. n. l. a 69 n. l. je dobou největší expanze římské říše. V roce 31 př. n. l. se Octavianovi podařilo porazit Marka Antonia v bitvě u Actia. Následně přebudoval částečně profesionální římskou armádu na stálou vojenskou sílu čítající 28 legií. Stal se také prvním císařem (Augustus) a pod jeho vedením legie dobyly severní Španělsko, Evropu na jih od Dunaje a Germánii na západ od Labe. Legionáři pak byli zosobněním heroické kultury římského světa a tato kniha nabízí pohled do zákulisí jejich života, výcviku, výzbroje a taktiky, včetně popisu krvavého masakru v Teutoburském lese.

Kiedy patrzę na was, żołnierze, i oceniam wasze czyny, wielka mię ogarnia nadzieja zwycięstwa. Duch wasz, wiek i męstwo dodają mi otuchy, prócz tego konieczność, która nawet z tchórzów robi bohaterów. [...] Jeśli zaś los pozazdrości sukcesu waszemu męstwu, to pamiętajcie, abyście się nie oddali za darmo i abyście pojmani nie dali się zarżnąć jak bydlęta, lecz walcząc po męsku, zostawili nieprzyjaciołom zwycięstwo krwawe i żałosne. Salustiusz, Sprzysiężenie Katyliny, 58.2058.21 Starożytny Rzym był nastawiony wyjątkowo wojowniczo. Jego legioniści często są uważani za pierwszych zawodowych żołnierzy. W szeregach armii słynęli z żelaznej dyscypliny, ale byli też indywidualistami nieustraszonymi wojownikami, którzy zdobywali sławę w pojedynkach. Publicznie chwalili się bliznami po ranach odniesionych w walce. Ci sami ludzie wojny czytali z zapałem dzieła filozofów, spisywali wojenne dzieje i recytowali poezję. Autor przedstawia tych nie znających litości dla wroga bohaterów, którzy przyłączyli rozległe terytoria do Imperium Rzymskiego. Szukając odpowiedzi na pytanie, dlaczego z takim oddaniem walczyli i ginęli ku chwale Rzymu, wyjaśnia motywy, wierzenia i przesądy, które nimi kierowały. Prezentuje też wnikliwe analizy strategii i kampanii, dowodzi, jak ważną rolę w ówczesnej bitwie odgrywał pojedynek, a przede wszystkim kreśli ekscytujący portret rzymskiego wojownika, który głęboko wierzył, iż jest potomkiem Marsa, boga wojny. Ross Cowan, brytyjski historyk specjalizujący się w militarnej historii starożytnego Rzymu. Jest autorem książek o cesarskich legionach i rzymskiej taktyce bitewnej, a także artykułów o różnych aspektach wojny w świecie antycznym.