Die überarbeitete Neuauflage behandelt die Themen Corona/COVID-19 und Masern und stützt sich auf über 1.300 Quellen. Das Werk deckt die Fehler und Fehlinformationen auf, die von offiziellen Stellen über angeblich virusbedingte Infektionen verbreitet werden. Die öffentliche Wahrnehmung wird durch Berichte über Virus-Seuchen wie SARS-CoV-2, Masern und andere Krankheiten geprägt, obwohl die Existenz und die krankmachende Wirkung dieser Erreger nie nachgewiesen wurden. Das Medizin-Establishment hat sich von direkten Virusnachweisen entfernt und verlässt sich stattdessen auf indirekte Nachweisverfahren wie Antikörper- und PCR-Tests, die laut Kritikern nicht aussagekräftig sind. Engelbrecht und Köhnlein argumentieren, dass die Hypothesen der Wissenschafts- und Medieneliten nicht belegbar und oft widersprüchlich sind. Sie beschreiben alternative Ursachen für Krankheiten, die das Immunsystem schädigen können, wie Drogen, Medikamente und Umweltfaktoren. Diese Thematik ist entscheidend, da sie die finanziellen Interessen der Pharmaindustrie und der Wissenschaftler in den Vordergrund rückt, während die tatsächliche Gesundheit der Patienten oft vernachlässigt wird. John Abramson von der Harvard Medical School betont, dass der primäre Zweck der modernen Medizin nicht die Maximierung der Gesundheit, sondern der Profit ist. Das Buch wird als mutig und sorgfältig recherchiert gelobt.
Podle velké části lékařského establishmentu, politiky a masmédií se svět opakovaně potýká s hrozivými virovými nákazami, jako jsou covid-19, prasečí chřipka nebo SARS. Přitom je opomíjena zásadní skutečnost, že existence a patologické účinky těchto patogenů nebyly nikdy prokázány. Elita virologů a masmédií tvrdí, že důkazy existují, avšak moderní medicína již dávno opustila metodu přímého dokazování virů a spoléhá se na nepřímé metody, jako jsou testy na protilátky a PCR testy. Tyto metody však neříkají nic o tom, jak se virus množí nebo způsobuje onemocnění. Kritici přisuzují těmto metodám nulový význam a autoři publikace vycházejí z dostupných studií, aby prokázali, že částice označované jako viry mohou být ve skutečnosti produktem buněk v důsledku stresových faktorů. Cílem je vrátit diskusi k nezaujaté vědecké analýze příčin nemocí. Autoři se nesnaží dokázat neexistenci nemocí, ale poukazují na to, že mnozí lidé jsou na základě laboratorních výsledků mylně považováni za nemocné. Důležitější otázky se týkají skutečných příčin nemocí, jako jsou toxiny nebo nedostatečná výživa. Publikace cituje významné osobnosti a více než 1 400 vědeckých zdrojů, přičemž zdůrazňuje, že cílem moderní medicíny není vždy podpora zdraví, ale často zisk.
Choć od dziesiątków lat ludzkość straszona jest przerażającymi doniesieniami o
śmiercionośnych wirusach polio, odry, świńskiej grypy, ptasiej grypy, choroby
szalonych krów, SARS, AIDS czy SARS-CoV-2, mało kto zdaje sobie sprawę, że z
naukowego punktu widzenia nigdy nie dowiedziono ani chorobotwórczego, ani
śmiercionośnego charakteru rzekomych zarazków, ani nawet ich istnienia.
Medycyna już dawno zrezygnowała z poszukiwania bezpośrednich dowodów na
istnienie wirusów, poprzestając na „dowodach” pośrednich, opartych na testach
na obecność przeciwciał lub testach PCR. Jednak, jak zauważa wielu badaczy, te
pośrednie metody nie są niczym więcej, jak tylko wróżeniem z fusów, a
cząsteczki identyfikowane jako wirusy mogą równie dobrze być produkowane przez
same komórki pod wpływem rozmaitych czynników. Książka ta ma za zadanie
skierować dyskusję o wirusach jako przyczynach chorób na właściwą drogę
naukowej i obiektywnej analizy faktów. Nie chodzi o to, aby wykazać, że nie
istnieją choroby określane jako COVID-19, SARS czy AIDS. Nikt nie wątpi, że
ludzie chorują. Jednak zasadnicze pytanie brzmi: co naprawdę jest przyczyną
tych chorób? Jakie są dowody na to, że wywołują je wirusy? Jaka jest rola
innych przyczyn, takich jak toksyczne leki, pestycydy, metale ciężkie oraz
inne czynniki, które poważnie uszkadzają układ odpornościowy? Autorzy
Wirusomanii powołują się na wielu wybitnych badaczy, takich jak laureaci
Nagrody Nobla Kary Mullis i Barbara McClintock czy pionier mikrobiologii René
Dubos, opierając wszystkie swoje tezy na fachowej literaturze. Poruszana przez
nich problematyka ma znaczenie nie tylko medyczne, ale również poznawcze i
społeczne, gdyż, jak mówi John Abramson z Harvard Medical School: „Należy
przede wszystkim pozbyć się iluzji i zrozumieć, że podstawowym celem
nowoczesnych, na wskroś skomercjalizowanych nauk medycznych, nie jest
maksymalizacja zdrowia pacjentów, lecz maksymalizacja zysków“. Dr med. Claus
Köhnlein jest lekarzem specjalistą chorób wewnętrznych i medycyny sportowej.
Studiował wydziale onkologicznym uniwersytetu w Kilonii. Od 1993 r. prowadzi
własną praktykę lekarską, w której leczy m.in. pacjentów cierpiących na
zapalenie wątroby i AIDS, sceptycznych wobec terapii antywirusowych. Razem z
P. Duesbergiem i D. Rasnickiem opublikował artykuł The Chemical Bases of the
Various AIDS Epidemics, kanoniczny tekst dziedzinie badań nad AIDS. Był
współautorem wydanej w 2010 r. głośnej pracy na temat przyszłości onkologii:
Die Zukunft der Krebsmedizin. Klassische und ganzheitliche Therapien,
Impfungen und Krebsgene: Was ist Fakt und was Fiktion? W marcu 2020 r.
udzielił wywiadu dotyczącego fatalnych skutków błędnych terapii stosowanych
przy leczeniu COVID-19, który na kanale youtube miał w krótkim czasie ponad
1,3 mln wyświetleń. Torsten Engelbrecht mieszka i pracuje w Hamburgu jako
niezależny dziennikarz specjalizujący się w tematyce medycznej. Ukończył
ekonomię na hamburskim uniwersytecie. W latach 2000-2003 był członkiem zespołu
redakcyjnego „Financial Times Deutschland“ odpowiedzialnym za tematykę
gospodarczą i finansową. Jako niezależny dziennikarz pisał dla wielu
najważniejszych niemieckich pism, takich jak: „Süddeutsche Zeitung“, „Neue
Zürcher Zeitung“, „Neue Zürcher Zeitung am Sonntag“, „OffGuardian“, „Medical
Hypotheses“, „Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung“, „Welt am Sonntag“, „Die
Bank“. W 2009 r. został laureatem Nagrody Mediów Alternatywnych.
