Jan Józef Szczepański Bücher
Jan Józef Szczepański war ein polnischer Prosaautor, Essayist und Journalist, dessen Werke sich häufig tiefgründigen existenziellen Fragen und der polnischen Identität widmen. Sein Stil zeichnet sich durch eindringliche psychologische Charakterzeichnungen und präzise Sprache aus. Er nutzt eine Vielzahl von Genres, von Romanen und Kurzgeschichten bis hin zu Reportagen und Essays, um die Komplexität menschlicher Erfahrungen und gesellschaftlicher Veränderungen zu erforschen. Sein Schreiben wird für seine intellektuelle Tiefe und literarische Kunstfertigkeit geschätzt.
Hrdinou románu je dvacetiletý polský důstojník, který prožije za zářijové tragédie v roce 1939 mobilizaci, první střetnutí s německými fašisty, první úspěchy, ale nakonec zmatek na celé frontě, pocit bezmoci a vzdoru v obklíčení a zajetí. Na této strastiplné cestě poznává však vedlezrádců, zbabělců a válečných zbohatlíků i ty, kteří jsou zárukou obnovy Polska a tak se odhodlává k útěku ze zajetí s úmyslem připojit se k hnutí odporu. Obraz tragického podzimu vyznívá v díle polského prozaika realisticky, bez patosu, ale tím působivěji a přesvědčivěji.
1981?1989: Stan wojenny i schyłek PRL-u oczami wybitnego pisarza Kiedy przed kilkoma laty Wydawnictwo Literackie rozpoczynało wydawanie dziennik�w Jana J�zefa Szczepańskiego,Tomasz Fiałkowski pisał: 'Wiek dwudziesty to w literaturze polskiej wiek wielkich dziennik�w ? Gombrowicza, Dąbrowskiej, Nałkowskiej, Herlinga-Grudzińskiego. Nieznany dotąd dziennik Jana J�zefa Szczepańskiego staje teraz w ich rzędzie'.Intymne zapiski wybitnego pisarza powstawały w latach 1945?2002 i bardzo długo pisane były wyłącznie dla siebie. Jan J�zef Szczepański wnikliwie i szczerze opisuje nie tylko zmagania z samym sobą, lecz także komentuje wydarzenia polityczne ? cały PRL i trzynaście lat wolnej Polski ? oraz życie literackie i nieraz egzotyczne podr�że.
Dziennik wybitnego prozaika polskiego, Jana J�zefa Szczepańskiego, obejmujący lata 1945-2002 (od wyjścia autora z partyzantki po ostatnie zapisy szpitalne) to nie tylko dzieło literackie o wyjątkowych walorach artystycznych, ale rzecz o wybitnych walorach dokumentalno-poznawczych, bo portretująca cały okres powojenny do 2002 roku.
