Christa Maerker Bücher

Nicht selten wurde die Eheschließung von Arthur Miller und Marilyn Monroe als Symbiose zwischen Intellekt und puren Sexappeal, zwischen Kopf und Körper bezeichnet. Doch hinter der Fassade des glamourösen Paares verbargen sich tiefe seelische Konflikte - Monroes Suche nach einer Vaterfigur, Millers Beschützerinstinkte und Begehrlichkeiten. Die Ehe zwischen Marilyn Monroe und Arthur Miller war das Zusammenleben zweier schillernder Persönlichkeiten, die scheinbar alles hatten. Nur kein Glück. (Verlagsangabe)

Sie waren das Traumpaar Hollywoods, der Klatschpresse, ja der ganzen Welt: Elizabeth Taylor, „die schönste Frau unter der Sonne“, und Richard Burton, „the sexiest man alive“. 1962, auf dem Höhepunkt ihrer Karrieren, lernten sie sich bei den Dreharbeiten zu „Cleopatra“ kennen und lieben. Es folgten eine zehnjährige Ehe, Alkohol-Exzesse, Trennungen, Versöhnungen, Scheidung und erneute Heirat, Triumphe, Oscar-Nominierungen, Spitzengagen und Weltruhm.

Wokół burzliwego związku słynnej gwiazdy filmowej i wybitnego amerykańskiego dramaturga narosło wiele nieporozumień. Legenda, która towarzyszy postaci sławnej aktorki wciąż, pomimo upływu lat, fascynującej powoduje, że bardzo trudno oddzielić mit od rzeczywistości, dojrzeć pod stereotypem gwiazdy prawdziwą osobowość Marilyn Monroe oraz zrozumieć nękające ją wewnętrzne konflikty.

Historia burzliwego związku najsłynniejszej pary aktorskiej minionej epoki. Elizabeth Taylor i Richard Burton poznali się na planie "Kleopatry". Ją nazywano najpiękniejszą kobietą świata, jego uważano za najbardziej seksownego żyjącego mężczyznę. Elizabeth kolekcjonowała klejnoty, Richard miał ambicję być aktorem wszech czasów. Wytrzymali ze sobą 10 lat, pędząc na karuzeli kariery. Przeplatały ją nominacje do Oscara, kłótnie, rozstania, alkoholowe ekscesy i próby podjęcia wspólnego życia na nowo. Po rozwodzie szybko znowu się pobrali. Zawsze przyciągający uwagę, zawsze na pierwszych stronach gazet. Utalentowani, piękni, wyjątkowi... i nie zawsze szczęśliwi. W filmie "Kto się boi Wirginii Woolf?" zagrali samych siebie: kochali się, kłócili, bili, nienawidzili, ale nie potrafili żyć bez siebie. Autorka patrzy z zachwytem, ale i krytycznie na nich oboje jako artystów, gwiazdy medialne i zwykłych ludzi. Analizując ten burzliwy związek z perspektywy każdego z bohaterów, stworzyła rodzaj podwójnej biografii, w której próbuje wyjaśnić ich zachowanie i decyzje odbiegające często od przyjętych norm i schematów.