Raimond Gaita's writings explore the essence of genuine conversation and our shared humanity amidst a landscape of superficial communication and societal challenges. He addresses pressing issues such as genocide, the War on Terror, and the injustices faced by Australia's First Peoples, while reflecting on the need for truth in politics and the impact of crises like the COVID-19 pandemic. Gaita's moral vision emphasizes unconditional love for the world as a source of hope and a guide to fulfilling the demands of justice, urging readers to embrace what it means to be human.
Gaita offers a profound and introspective exploration of his experiences while writing the acclaimed "Romulus, My Father" and the subsequent film adaptation. He delves into the emotional and philosophical challenges of capturing personal and cultural narratives, reflecting on the impact of storytelling on identity and memory. Through this journey, he reveals the intricate connections between life, art, and the human experience, making for a compelling meditation on the power of literature and film.
The book features a collection of philosophical perspectives from thinkers across Britain, Europe, America, and Australia, offering a blend of sympathy and criticism regarding Winch's ideas on human conditioning. Through diverse voices, it explores the nuances of his theories, engaging with the implications of his work on understanding human behavior and social practices.
Romulus Gaita jako młody chłopak opuścił ojczyznę i wyjechał do Niemiec, skąd
po zakończeniu II wojny światowej wraz z młodziutką żoną Christine i
czteroletnim synem Raimondem przeniósł się do Australii. Wśród jej
kamienistych pagórków i pożółkłych traw znalazł nowy dom. 'Mój ojciec Romulus'
to urzekająca w swej prostocie historia człowieka, który chciał nauczyć
swojego syna, jak przejść przez życie z podniesioną głową. To opowieść o
namiętności, zdradzie i szaleństwie, o przyjaźni i pracy, która może być
źródłem radości i dumy, a także o cierpieniu, godności i sile ducha. To
książka, która z całą mocą przypomina, co znaczy prawość i człowieczeństwo.
Książka otrzymała nagroda im. Nettie Palmer (1998) i była finalistą Nagrody
Literackiej Premiera Stanu Queensland (1999). Została również uznana za jedną
z najlepszych książek 1999 roku przez „New Statesman” oraz jedną z dziesięciu
najważniejszych książek dekady przez „The Australian Financial Review”.
In this beautifully written book Raimond Gaita tells inspirational, poignant, sometimes funny but never sentimental stories of the dogs, cats and cockatoos that lived and died within his own family. Drawing on the ideas of Descartes, Wittgenstein and J.M.Coetzee, Gaita pleads that we ask ourselves what it means to be creatures of 'flesh and blood.' He discusses mortality and sexuality, the relations between story telling, philosophy and science and the spiritual love of mountains. An arresting and profound book The Philosopher's Dog is a triumph of both story telling and philosophy. This Routledge Classics edition includes a new foreword by the author.
Exploring the intricate relationship between truth, morality, and politics, Raimond Gaita delves into the concept of trust in political discourse. He questions the significance of truthfulness in leadership and examines the extent of political and moral divisions, drawing parallels with the American context. Additionally, Gaita scrutinizes whether the war on terror justifies actions that were previously deemed unacceptable, challenging readers to reflect on contemporary political ethics.
Raimond Gaita, Autor und Dozent, beleuchtet in seinen Erzählungen die komplexe Beziehung zwischen Menschen und Tieren. Seit Darwin wissen wir, dass wir eng mit dem Tierreich verbunden sind. Die meisten Menschen leben mit domestizierten Tieren zusammen und haben unterschiedlichste Begegnungen mit ihnen. Gaita stellt Fragen wie: Was passiert, wenn wir ein Tier in unsere Welt aufnehmen? Warum berührt uns der Tod eines Rehs mehr als der einer Fliege? Und was versteht ein Hund, der ein weinendes Kind tröstet?
Er erzählt von seinen eigenen Erfahrungen mit Tieren, darunter sein erster Hund Orloff und der Kakadu Jack. Diese Geschichten sind geprägt von Vertrautheit und Fremdartigkeit, Liebe und Leid, und sie berühren den Leser, ohne sentimental zu sein. Gaita nutzt nachvollziehbare Erlebnisse als Ausgangspunkt für tiefere philosophische Überlegungen und formuliert komplexe Gedanken auf verständliche Weise. Inspiriert von Ludwig Wittgenstein fragt er, ob wir unsere menschlichen Mitgeschöpfe wirklich besser verstehen als Tiere. Sein Fazit ist, dass das bescheidene Anerkennen unserer Bedürfnisse als Kreaturen der beste Schutz vor Überheblichkeit gegenüber Menschen und Tieren ist.
Exploring the complexities of human nature, the book delves into themes of evil and denial, examining historical atrocities like the Holocaust alongside contemporary issues such as racism and individual cases like Mary Bell. Raimond Gaita challenges readers to confront these painful contradictions and consider how they fit into a broader understanding of humanity. Through his thought-provoking insights, he seeks to harmonize these incongruities within a vision of shared human experience.
