Z biegiem lat uodporniłem się w tym zawodzie, nie na krzywdę dzieci, ale na patolę i ich tryb życia. Jeśli jesteś dorosły, to chlej, ćpaj, żyj w syfie lub na dworcu – to twój wybór. Mogę jedynie powiedzieć, że można inaczej. Jednak jeśli prowadząc taki tryb życia, masz pod opieką dzieci – zabiorę ci je. Zrobię to z uśmiechem, bo wiem, że twoje dzieci dostaną szansę na inne życie. Czy z niej skorzystają? Nie wiem, ale przynajmniej będą miały wybór. Jak wygląda praca kuratora sądowego? Kim są ludzie, z którymi styka się każdego dnia? Na kartach notatnika kurator opisuje realia swojej pracy: popegeerowskie wsie, brudne dzielnice, świat alkoholików, meneli, sprawców i ofiar przemocy, rozwodników walczących o dzieci oraz ludzi, których los ich dzieci obchodzi mniej niż butelka wódki. To także urzędowe absurdy, bezsensowne sprawy, papierologia i lekceważenie pracy kuratora. Krzywdzone dziecko staje się statystyką, a kolejny patol przestaje wzbudzać emocje. Książka składa się z ponad dwudziestu obrazów, opisanych subiektywnie, żywym językiem, bez upiększeń. Autor nazywa swoich bohaterów i sytuacje po imieniu, przedstawiając świat, który większości z nas jest nieznany, a jednak stanowi zaskakująco szeroki margines życia w Polsce.
