Jan Bober należy do tych os�b, kt�rych wspomnienia ocalają pamięć o polskich jeńcach przebywających w obozach sowieckich. W 1926 r. jako podkomisarz był komendantem powiatowym Policji Politycznej w Brzesku. Następnie pełnił funkcje naczelnika Urzędu Śledczego w Nowogr�dku, a także naczelnika Urzędu Śledczego w wojew�dztwie poleskim. W stopniu nadkomisarza był naczelnikiem Urzędu Śledczego w Brześciu nad Bugiem. Po wybuchu II wojny światowej dostał się do sowieckiej niewoli i został osadzony w obozie w Ostaszkowie. Wiosną 1940 r. uniknął śmierci. Znalazł się w grupie niespełna 400 więźni�w ocalałych z trzech oboz�w specjalnych NKWD w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Przebywał następnie w kilku innych obozach, m.in. w Griazowcu. Wraz z armią Andersa przedostał się na Zach�d, gdzie zastał go koniec wojny. Osiadł w Wielkiej Brytanii, skąd w 1971 r. powr�cił do kraju.Wspomnienia zaczął pisać już po II wojnie światowej. Wykorzystał jednak notatki robione skrzętnie podczas pobytu w kilku obozach. Dziennik pisany na gorąco pozwolił mu zachować wiele szczeg�ł�w zdarzeń rozgrywających się za drutami oboz�w sowieckich. Ponadto na podstawie wielu wydanych na Zachodzie materiał�w źr�dłowych m�gł uszczeg�łowić zanotowane nazwiska oraz miejsca, w kt�rych przebywał. Korespondencja z kolegami z okresu wojny pomogła Boberowi dodać wiele fakt�w dotyczących m.in. wyżywienia w obozach czy też obsady strażnik�w.�Nadszedł czas, aby wspomnienia Jan Bobera ujrzały światło dzienne i stały się świadectwem los�w wielu tysięcy Polak�w przebywających w obozach sowieckich, z kt�rych bardzo wielu już nigdy do Polski nie wr�ciło.
