Książka jest pierwszym w polskim piśmiennictwie ekonomicznym zwartym opracowaniem przedstawiającym w sposób kompleksowy koncepcję uczenia się przez eksport (learning by exporting). Tytułowe uczenie się dotyczy przedsiębiorstw, które wchodząc w interakcje z podmiotami rynku zagranicznego, stają przed koniecznością wdrożenia innowacji. Spełnianie innych niż krajowe standardów jakościowych, skutkujące niezbędnymi zmianami dostawców materiałów, wprowadzaniem nowych funkcji w oferowanym produkcie, modyfikacją sposobu czy skróceniem czasu dostawy, stymuluje przedsiębiorstwa do rozwoju w zakresie stosowanych technologii oraz wspierających je rozwiązań organizacyjnych i marketingowych. Mechanizm uczenia się przez eksport jest intuicyjnie dość łatwy do uchwycenia i uzasadnienia, ale w badaniach naukowych w wielu przypadkach nie udaje się w przekonujący sposób wykazać jego występowania. Autorka próbuje dociec, dlaczego tak się dzieje. Zwraca przy tym uwagę na nie dość precyzyjną definicję uczenia się przez eksport, niewystarczającą podbudowę teoretyczną czy ograniczenia metody dotychczasowych badań empirycznych. Z wykorzystaniem samodzielnie zaprojektowanej procedury badawczej zmierza do ustalenia, w jakim stopniu polskie przedsiębiorstwa, w tym szczególnie podmioty high-tech, rzeczywiście uczą się przez eksport. Zagadnienia poruszane w książce są ważne nie tylko w kontekście opracowywania strategii rozwojowych przedsiębiorstw. Mają one także istotne znaczenie w dyskusji nad wspieraniem innowacji przez państwo. Jeśli bowiem przedsiębiorstwa uczą się przez eksport, adekwatne narzędzia nakierowane na stymulowanie internacjonalizacji mogą jednocześnie służyć podnoszeniu innowacyjności krajowej gospodarki.
