Lilianna Jones i Ethan Taylor. Zdawałoby się, że są dwójką obcych, nic
nieznaczących dla siebie ludzi. Nic bardziej mylnego. Życie osiemnastoletniej
Lilianny zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni, kiedy wraz ze swoim
ukochanym Dylanem uległa wypadkowi samochodowemu. Chłopak będący kilka
miesięcy w śpiączce farmakologicznej, zmarł. To załamało dziewczynę.
Tymczasem, w najmniej odpowiednim momencie, w jej życiu pojawia się ktoś nowy
Ethan Taylor. Lilly nienawidzi go od pierwszego spotkania, nie mając pojęcia o
tym, jak ważną rolę odegrał w jej przeszłości. Dziewczyna nie wie, że od dawna
się znają. Czy wychodząca na światło dzienne prawda zbliży ich do siebie? Czy
może jeszcze bardziej ich poróżni? Książka zawiera treści nieodpowiednie dla
osób poniżej szesnastego roku życia.
Autorzy płyty określają swój gatunek muzyczny jako zwariowany POP-ROCK 1.Nuty
2.Piosenka o Lenistwie 3. Bardzo Ładna Piosenka 4. Pod Krzakiem 5. Skała
Miłosci 6.Tango Transylwania 7. Człowiek z Kamienia 8. Za Duzo Łez 9. Za
Wszelka Cene muzyka/aranżacje/instrumenty/produkcja muzyczna: Jacek
Krzaklewski teksty i wokal: Barbara Łuszczyńska gościnna wokaliza: Marek
Bałata w utworach: 2,7 produkcja: Grzegorz Mieczkowski SŁOWA WYBRANE Od poezji
oczekujemy afirmacji piękna i wyrażania prostych wzruszeń; lecz chodzi tu nie
tylko o sławienie piękna zewnętrznego, a wręcz także tego wewnętrznego
duchowego. Tak właśnie natura z jej atrybutami zderza się z naszą kulturą,
dzięki czemu można nazwać to co jest nienazywalne, dotrzeć (słowem) do
niewyrażalnego. Ale też od poezji oczekujemy prostoty, to jest takiej
wrażliwości, która niejako naturalnie bliska jest ludzkim potrzebom. W
literaturze (poezji) ta naturalność jest trudno osiągalna, jako że sztuka
słowa przynależy właśnie i do natury (ciała) i do kultury (wrodzonej, nabytej,
wypracowanej itd.). Być naturalnym w tej mierze, to używać takich słów,
posługiwać się takim językiem wypowiedzi, w którym spontaniczność, prostota i
radość jego używania wybijają się na plan pierwszy. Taka właśnie jest
twórczość liryczna i użytkowa (piosenki) Baśki. Ona wyraźnie preferuje ów
dystans wobec napuszenia i przerysowania, co w kulturze, szczególnie
popularnej, zdarza się nader często. Baśka wręcz z wrodzoną kulturą potrafi w
swych tekstach grać słowem, wydobywać jego ironiczne podteksty i potoczne
znaczenia. Jest to twórczość autentycznie spontaniczna i uczciwa wobec
czytelników; nie zwodzi, a raduje. Jest tym łabędziem w obłoku zamyślenia. I z
takim przekonaniem można ją polecić uwadze odbiorców.
