Janusz Głowacki Bücher

Ich kann nicht klagen - bk985; Fischer Verlag; Janusz Glowacki; pocket_book; 1985

Citizen Kane in der Zukunft: John Jefferson Caine, Medienmogul und Stardesigner, manipuliert in Janusz Glowackis neuem Roman die öffentliche Meinung, indem er für seine Fernsehstation selber die Medienereignisse inszeniert - und in seiner Modekollektion kreiert er die Statussymbole des 21. Jahrhunderts, in denen sich die Träume der Massen erfüllen: Jeder seiner Männerunterhosen ist ein Lotterielos beigelegt, das dem glücklichen Gewinner unbegrenzten Aufenthalt im „gelobten Land“ USA und eine Anstellung als Hausmeister in Caines Schloss verspricht. Dieser Traum des Lotterie-Haupttreffers erfüllt sich für den Polen Kuba, der als der letzte Hausmeister Caines dem Medienmogul näher kommt als viele andere und der Caines Geschichte aus seiner eigenen Perspektive, mit dem Blick von unten, erzählt. Janusz Glowackis neuer Roman verbindet alle Qualitäten, die den polnischen Autor seit Jahrzehnten auszeichnen: eine flüssige Erzählung voller Ironie und absurdem Humor, dabei aber zugleich kritisch und engagiert. Glowacki erzählt von der Macht des Geldes, dessen simple Logik die Kultur aus ihrer Position verdrängt; von der Gewalt der Massenmedien, deren uniforme Bilder in das Denken der Menschen eindringen; und vom Traum, das Glück - auch in Form von Unterhosen - im Supermarkt um die Ecke kaufen zu können.

Janusz Glowacki's highly theatrical and often hilarious works concern the immigrant experience of the Eastern European in America, the struggles of the individual in a repressive state, and the manipulations of political and social power. The girls' reform school of Cinders, the Lower East Side tenement of Hunting Cockroaches, and the Norwegian court littered with bodies in Fortinbras Gets Drunk serve as backdrops for Glowacki's tragicomic explorations of the play within the play of contemporary existence.

Full Length, Dark comedy / Casting: 3m, 1f / Scenery: Exterior Selected by TIME Magazine as one of the ten best plays of the year, Antigone in New York concerns a homeless Puerto Rican woman who wants to steal the body of her lover from Potter's Field and bury it in a city park. She and her accomplices, two homeless Eastern European refugees, end up with the wrong body and a myriad of problems."Witty and acerbic." TIME Magazine"As comic as it is devastating, this dark, giddy play deri

Barwna autobiografia slynnego felietonisty, powiesciopisarza i dramaturga. O swoim ciekawym zyciu mistrz anegdoty opowiada w krotkich, zwartych epizodach, z ogromnym poczuciem humoru, ale i z bezlitosnym dystansem - do siebie i innych. Dziesiatki historyjek z rodzinnego PRL-u i Nowego Jorku, w ktorym mieszka od lat, powoduja, ze od lektury trudno sie oderwac. Kapitalny porter artysty, jego wrogow i znanych przyjaciol na burzliwym tle ostatniego czterdziestolecia.

Ostatnia książka wybitnego pisarza zmarłego latem 2017 roku.Nawiązująca formą do słynnego Z głowy narracja o wsp�łczesnej Polsce, pełna ? tak charakterystycznych dla Głowackiego ? reminiscencji z życia i kariery autora w Polsce i w Nowym Jorku. Miejscami dowcipna, ironiczno-sarkastyczna w tonie, gdzie indziej uderzająca w nutę tragizmu, bardzo osobista i poruszająca książka. Składają się na nią ostatnie prozatorskie zapiski autora, nad kt�rymi pracował r�wnolegle z pisaniem scenariusza do głośnego filmu Zimna wojna Pawła Pawlikowskiego.

Powieść osnuta wokół losów sławnego pisarza Jerzego Kosińskiego – polskiego Żyda, który zrobił w USA wielką karierę. Kim naprawdę był ów kontrowersyjny człowiek, zmieniający wciąż swą biografię, naznaczony Holokaustem bywalec klubów dla sadomasochistów, podejrzewany o to, że nie napisał sam głośnego „Malowanego ptaka”? Ciekawa konstrukcja: narrator (sam Głowacki) próbuje stworzyć scenariusz do filmu o Kosińskim, przemierzając emigrancki Nowy Jork. Niepokojące, błyskotliwe, w części autobiograficzne. Doskonała interpretacja Krzysztofa Globisza.

O pisaniu i o kręceniu, o Wajdzie i o Wałęsie, o Polakach i o Polsce. Czarny humor miesza się w tej opowieści z czarną rzeczywistością, tragedia z groteską, prawda z fikcją, a PRL z wolną Polską. Mieszanka piorunująca. Warto porównać z filmem. „Chciałem wyjaśnić, że piszę tę książkę głównie ze skąpstwa, bo ze dwadzieścia scen, co je napisałem, i parę pomysłów do filmu nie weszło. A ja niektóre lubię, czyli jak mają zginąć na zawsze, to je lepiej zapiszę. Z żadnego tam żalu, goryczy albo żądzy odwetu, boby to było śmieszne. Podobno Harold Pinter, jak chciał się zemścić na żonie za to, że go zdradza, zerżnął jej kochanka. Ja nie mam takich możliwości.” Fragment książki