De Landkreis Ollnborg in Platt

De Landkreis Ollnborg liggt inmitt van de Wilshuser Geest. Dat is een gröönt Land mit Geest, Marsch un Moor. Hier find man noch oole Buurnhüüs un Fachwark un umto Eekenbööm. Up de gröönen Koppeln staht des swart-bunten Keuh un dör de Heid treckt noch Schaap. Dat is eene bleuhen Landschop, wo noch de Roop van den Kiwitt un de Sang van de Larken to hören is. Dordör strömt de Hunte, wo an de Kant noch de bunte Iesvagel in dat kloore Water duukt un Schüttreiher to sehn sind. Dat Land is formt in de Iestiet. Al fröh hefft hier Minschen lävt, jagd un dat eerste Koorn anboot. Över ehr Wark hefft se Tüügnis laaten, darvan vertellt ganz vääl Steengräver un Graffbulten. Glieks dree oole Wallfahrtskarken staht hier un in Wilshusen is de eenzige Basilika van’t Ollnborger Land, de noch bleeven is. In Hude vertellt de oolen Müürn van dat Wark van de Zisterzienser-Mönken, de vääl för dat Land un de Minschen daan hefft. Welkeen weet al, dat hier in’n Landkreis de eersten Heevschruver ehre Kinnerstunn harrn un dat van hier al fröh Zeppelins upsteegen sind? Dat Künstlerdörp Dötlingen is wiethen bekannt, wo ok vandaag noch Moler un Bildhauer Freden find för ehr Wark. Ut de Eer ward hier Eerdgas hoolt un allerwegens süht man, dat dat Land nich still steiht un al gor nich slöppt! Hier is aver noch Stillte un Sachtmödigkeit un nix is överdreiht. Hier hefft de Minschen noch Tiet to’n Snacken un Tohören. Dat allens is de Landkreis, vertellt in Platt, de Alldagsspraak hier un umto.