Jennifer Freeman Bücher

Die AutorInnen beziehen sich in ihrer psychotherapeutischen Arbeit mit Kindern auf deren besondere und spezifische Fertigkeiten – auf Spiel, Humor und andere kreative Mittel. Sprache dient ebenso wie Spiel dazu „Brücken der Bedeutung zu bauen“, die helfen, zu einem anderen Verständnis von Problemen und Ressourcen zu gelangen. Dazu bedienen sie sich eines narrativen Ansatzes, indem sie Probleme „externalisieren“, das „Problem von der Person trennen“. So machen sie Spiel(en) zu einer gemeinsamen Freundin, die hilft, Probleme zu verkleinern, aufzulösen und zum Verschwinden zu bringen. Mit diesem Vorgehen respektieren die Autorinnen die kindlichen Fertigkeiten und können immer wieder erfreut feststellen, „wie ressourcenreich, verantwortlich und wirksam Kinder angesichts von Problemen sein können“ – und wie erfolgreich sie dazu beitragen, ihre Probleme in den Griff zu kriegen. Sie haben ein sehr praktisches Buch geschrieben – Fallbeispiele, Transkripte und Vignetten zeichnen ein umfassendes Bild ihres Vorgehens, ihrer Freude und ihrer Wirksamkeit. Das regt an, ermutigt und bestätigt die Vermutung von Searle: „Ist Spiel so abstoßend für ein Problem wie Knoblauch für Vampire?“ Ein ungemein praktisches Buch für alle, die in ihrer Arbeit mit Kindern zu tun haben.

Przewodnik dla terapeutów prezentujący poznawczo-behawioralną terapię zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego u dzieci w wieku 5-8 lat. Autorki, po przedstawieniu wyników badań potwierdzających skuteczność opisywanej metody, szczegółowo omawiają kolejne sesje terapeutyczne: ich cele, przebieg i stosowane techniki. Wskazują, jak zaangażować w terapię rodziców małego pacjenta oraz dostosować interwencje do poziomu jego rozwoju poznawczego i społeczno-emocjonalnego. Program terapii składa się z dwunastu sesji i obejmuje takie elementy, jak psychoedukacja na temat zaburzenia, uczenie rodziców korzystania z narzędzi zwiększających motywację dziecka do zmiany i ułatwiających skuteczne radzenie sobie z objawami, nauka strategii poznawczych czy ćwiczenia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Jego głównym elementem są praktyczne ćwiczenia wykonywane podczas sesji i w ramach zadań domowych. Podręcznik zawiera formularze wykorzystywane przez terapeutę oraz przez pacjenta i jego rodziców w trakcie terapii. Uzupełnieniem podręcznika terapeuty jest poradnik pacjenta, który zawiera informacje teoretyczne na temat zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, przegląd umiejętności, jakich nabywa się w trakcie terapii, oraz ćwiczenia do wykonywania w domu.

Nieleczone zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne może bardzo negatywnie wpływać na funkcjonowanie dziecka i zdolność rodziny do radzenia sobie z codziennością. Wywołuje lęk, bywa źródłem znacznego cierpienia i obniża jakość życia. Autorki w przystępny sposób wyjaśniają, czym cechuje się to zaburzenie i jak wynikające z niego zachowania wpływają na funkcjonowanie rodziny. Tłumaczą, na czym polega proponowana terapia, opisują cele leczenia, stosowane techniki oraz przebieg poszczególnych sesji. Program terapeutyczny jest przeznaczony dla małych dzieci, więc ogromnie ważne jest zaangażowanie rodziny pacjenta. Dlatego też rodzice wraz z dzieckiem poznają narzędzia pozwalające im zrozumieć objawy zaburzenia, a tym samym skuteczniej je kontrolować i pracować nad ich ograniczaniem. Istotne jest także zrozumienie przez rodziców, jak ich własne obawy i lęki wpływają na zachowanie dziecka. Poradnik stanowiący uzupełnienie podręcznika terapeuty ma służyć rodzicom lub opiekunom dziecka do powtarzania strategii poznanych w trakcie sesji i stosowania ich samodzielnie w domu. Zawiera formularze wykorzystywane do obserwowania objawów oraz do notowania przebiegu ekspozycji, realizacji programu nagród i wykonania zadań domowych. Uwzględniono także wskazówki dotyczące zapobiegania nawrotom zaburzenia.