Marian Pietraszewski Bücher

Książka, oparta na księgach sądowych z XVI–XVII wieku, przedstawia wielowymiarowy obraz społeczności wiejskiej na Mierzei Wiślanej w epoce nowożytnej. W życiu dawnej wsi przemoc była stałym elementem relacji międzyludzkich – rodzinnych, towarzyskich, zawodowych. Wachlarz zachowań agresywnych obejmował wyzwiska, plotki, groźby, pobicia, oplucia czy rwanie włosów. Interpretacja dotąd ignorowanych w historiografii jako „mniejszej wagi” codziennych konfliktów między jednostkami jest kluczem do zrozumienia ówczesnej struktury społecznej i norm zachowania na nowożytnej wsi oraz tożsamości jej mieszkańców. Autorka zadaje pytania o formy przemocy, jej funkcje społeczne, okoliczności jej stosowania, motywacje sprawców, akceptowane granice. Społeczność wiejska na Mierzei Wiślanej należała do tzw. kultur honoru, gdzie honor jednostki był czynnikiem decydującym o jej tożsamości i przynależności do grupy. W książce przyjrzymy się sposobom i konsekwencjom utraty honoru, zadamy pytanie o społeczne funkcje zasad honorowych i o to, jak wpływały one na relacje międzyludzkie. Autorka stawia sobie za cel zrozumienie zależności między honorem a przemocą.

Celem monografii jest przedstawienie teoretycznych i narzędziowych zagadnień podstaw informatyki. Składa się ona z siedmiu rozdziałów. W rozdziale pierwszym Autor przedstawia podstawy przetwarzania informacji, w tym pojęcie algorytmu, jego dokładność i główne formy. Rozdział drugi omawia modele obliczeń, bazujące na modelu maszyny Turinga. Rozdział trzeci jest poświęcony złożoności obliczeniowej algorytmów. Następny rozdział przedstawia metody definiowania i rozpoznawania wzorców znakowych, w tym automaty skończone, wyrażenia regularne i gramatyki formalne. Rozdział piąty omawia obliczenia równoległe i ich algorytmy. Natomiast rozdział szósty prezentuje obliczenia kwantowe. W ostatnim rozdziale zawarte jest wprowadzenie do algorytmicznej teorii informacji, w tym związki entropii z jakością kodowania.