Wspomnienia żony aresztowanego w sfingowanym procesie rosyjskiego inteligenta przedstawiają urągające ludzkiej godności warunki życia w bolszewickiej Rosji. Tatiana Czernawina opisuje swoje doświadczenia związane z pobytem w więzieniu oraz ucieczką przez zieloną granicę z mężem i synkiem. Jej opowieść nie jest polityczną rozprawą, lecz osobistym świadectwem o losie kobiet w czasach terroru. Władimir Czernawin, jej mąż, również podzielił się swoimi wspomnieniami. W kontekście bolszewickiego reżimu, mit o szkodnictwie, pod którym krył się terror, był powszechnie nieprawdziwy. Brutalne aresztowania, przesłuchania i tortury były przedstawiane jako naturalna część sowieckiego życia. Obywatel tego "najswobodniejszego kraju" stawał się niewolnikiem, a każda kobieta, niezależnie od swojej pracy, traciła tożsamość, stając się żoną szkodnika. Tatiana, wśród innych więźniarek, przeżywała dramaty i upokorzenia, marząc o wolności. Jej historia ukazuje trudności życia w więzieniu oraz emocjonalne zmagania związane z losem męża i dziecka.
