Borys Tynka Bücher

Książka Odessa dla romantyków stanowi swoiste zaproszenie do odbycia spaceru po Odessie. Wypełniona jest bogatą treścią i miłością do miasta, które kilka wieków temu było niewielką tatarską warownią, a obecnie przyciąga swoją historią, mitami, legendami, anegdotami, pieśniami, specyfiką i kolorytem.

Kijów, czyli nowe spojrzenie na stolicę Ukrainy. Podczas podróży z Pascalem odkryjesz miasto złotych kopuł! Czy każdy może odwiedzić Czarnobyl? Gdzie podają najlepsze drinki w Kijowie? Kto wygrał mecz śmierci? Jak głęboko może leżeć stacja metra? Za terenami należącymi do monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach kryje się niewielki park Wołodymyrska Górka. Mieszkający niedaleko Michaił Bułhakow uważał go za najpiękniejsze miejsce na świecie. W Kijowie można odwiedzić kilka miejsc związanych z życiem autora Mistrza i Małgorzaty, m.in. muzeum pisarza mieszczące się w domu, w którym dorastał. Prypeć miała być symbolem przyszłości i zwycięstwa komunizmu. Na jej terenie znajdowało się kilka szkół, nowoczesne obiekty sportowe, wesołe miasteczko, hotel, kina, a półki sklepowe, w przeciwieństwie do tych w innych radzieckich miastach, miały być zawsze pełne. Po katastrofie w 1986 r. Prypeć zmieniła się w miasto-widmo. Dziś, razem z pozostałymi obszarami dotkniętymi tragedią, stała się symbolem porażki naszej cywilizacji. Borys Tynka, autor przewodnika

Zakopane każdym dniem pisze swoją historię. Stając się zimową stolicą Polski, wzięło na swoje barki obowiązek udzielenia gościny milionom turystów. Powstają, tak jak w poprzednich latach, kolejne hotele, pensjonaty, domy wypoczynkowe i prywatne wille. Zakopane żyje, odwiedzane przez turystów nie tylko z Polski, i z pewnością zasługuje na naszą uwagę, do czego z pewnością przyda się ten spacerownik.

Na zawartość książki złożyły się notatki spisywane codziennie przez jej autora, które łączy miłość do Ukrainy. Dotyczą one przeszłości, teraźniejszości, ale co ważne, dotyczą również przyszłości Ukrainy. Opowiadają o ciekawostkach z historii Odessy, Kijowa i Charkowa. Każda historia powinna zostać udokumentowana choćby po to, aby cieszyć w przyszłości i prowokować do dyskusji. To właśnie po to powstały te notatki i to właśnie dzięki nim powstały książki stanowiące ich obszerny zbiór.

Kod 4.5.0. w wojskowym żargonie oznacza: wszystko spokojnie. Książka Odessa 4.5.0. opowiada o życiu miasta w czasie wojny. W Odessie było cicho i spokojnie, ale tylko w porównaniu z innymi ukraińskimi miastami. Odessa nie była nigdy bombardowana tak jak Charków, Mariupol, Kijów czy Mikołajów. Było cicho i spokojnie, ale słowa te bardzo często autor książki wykorzystywał jako swoistą tarczę przed własnym strachem. Książka opowiada o nim ukazując wszystkie jego słabości i wady. Opowiada o człowieku, który znalazł się w nieodpowiednim miejscu i w nieodpowiednim czasie. Historia pierwszych trzech miesięcy spędzonych w Odessie po wybuchu wojny, to historia całego życia autora.

Co naprawdę wydarzyło się w Odessie 2 maja 2014 roku? Czy dziesięć lat temu mieszkańcy Odessy zapobiegli wdrożeniu w życie donieckiego i ługańskiego scenariusza, który zakończył się wojną na wschodzie Ukrainy? Czy niewinne rzekomo osoby, które ukryły się w budynku Związków Zawodowych na Kulikowym Polu zostały spalone żywcem przez rozwścieczony tłum? Czy należy traktować te osoby jako zdrajców Ukrainy, separatystów i kolaborantów? Jak interpretować działania tych, którzy z dachu budynku Związków Zawodowych rzucali butelki z substancją zapalającą w kierunku proukraińskich aktywistów? Czy 2 maja 2014 roku na ulicach Odessy toczyła się wojna? Kto wydał rozkaz, aby 3 maja wysprzątać Plac Grecki, a tym samym usunąć wszelkie dowody, które mogłyby pomóc w toczącym się śledztwie? Dlaczego do budynku Związków Zawodowych mogły wchodzić postronne osoby przez kolejne tygodnie po pożarze? Z jakiego powodu w centrum miasta pojawił się samochód, za kierownicą którego siedział Witalij Budko przezwisko Bosman, który z broni palnej oddał kilkanaście strzałów w kierunku proukraińskich aktywistów? Ilu jeszcze strzelców znajdowało się w centrum miasta? Dlaczego w budynku Związków Zawodowych nie było wody? Dlaczego pierwszy wóz strażacki przyjechał na Kulikowe Pole po upływie kilkudziesięciu minut od pierwszego wezwania? Dlaczego postępowanie milicji tego dnia wzbudza tak ogromne wątpliwości? Książka ta z pewnością nie jest w stanie odpowiedzieć na wszystkie zadane pytania. Wiele pytań bez odpowiedzi i tak pozostanie. 2 maja 2014 roku w Odessie zginęło 46 osób, dwie kolejne zmarły w szpitalu kilka dni później. Doszło do tragedii, która udaremniła wszelkie próby pokojowego rozwiązania konfliktu sprowokowanego przez Federację Rosyjską. Wojna, która toczy się obecnie jest ostatnią wojną o wolność, niepodległość i suwerenność Ukrainy.