Kazimierz Sosnkowski (1885?1969) ? jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego w Związku Walki Czynnej i Legionach, następnie minister spraw wojskowych,generał broni WP, podczas drugiej wojny światowej Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych (1943?1944). Poświęcony mu album zawiera obszerną biografię generała oraz liczne fotografie archiwalne ilustrujące jego barwne życie i różnorodne zainteresowania.
Oprócz kilku zwycięskich i przełomowych operacji przeprowadzonych przez Wojsko Polskie w 1920 r. w wojnie z bolszewicką Rosją (Bitwa o Ukrainę, Bitwa Warszawska i Bitwa Niemeńska) żadna inna nie doczekała się odrębnej monografii. Dlatego przedstawienie walk Armii Rezerwowej (na tle działań bojowych Frontu gen. Stanisława Szeptyckiego) jest pionierskie i stanowi ważny wkład do historiografii konfliktu z bolszewicką Rosją. Monografia Armii Rezerwowej jest nie tylko niezwykle szczegółowym opracowaniem poświęconym zagadnieniom organizacyjnym, lecz także (co widać w zestawionych pieczołowicie aneksach) okolicznościom utworzenia armii, jej składowi bojowemu, dowództwu (z gen. Kazimierzem Sosnkowskim na czele), sztabowi, ugrupowaniu armii oraz przebiegowi działań bojowych. Szczególny nacisk jest w niej położony na przedstawienie roli tej armii w likwidacji majowej ofensywy sowieckiej na Białorusi (zwanej też Bitwą nad Berezyną lub pierwszą ofensywą Michaiła Tuchaczewskiego). dr hab. Grzegorz Nowik, prof. ISP PAN
Generał Władysław Anders zajął trwałe miejsce w panteonie narodowym wśród najwybitniejszych wodzów polskich XX w. Sławę przyniosła mu kampania włoska trwająca kilkanaście miesięcy. Droga do chwały wiodła przez I Korpus Polski w Rosji, powstanie wielkopolskie, wojnę z bolszewikami, boje wrześniowe 1939 r. Znaczyły ją Krzyże Walecznych, Virtuti Militari i liczne rany odniesione w walce. Wielu jego zwycięstwom nie towarzyszył bitewny zgiełk, ale ich waga była nie mniejsza od tych orężnych, choćby wyprowadzenie z nieludzkiej ziemi armii wraz z tysiącami dzieci i kobiet. Do końca życia pozostał strażnikiem pamięci ofiar zbrodni katyńskiej. Ostatni raz wystąpił publicznie w 1970 r., w 30. rocznicę mordu popełnionego przez NKWD. Po 1945 r. przyszło mu jeszcze przez ćwierć wieku toczyć zmagania na emigracji. Generał stał się jednym z symboli walki i niezłomnego trwania ? wbrew realiom politycznym ? przy idei suwerenności Polski.
This album accompanies the Trails of Hope The Odyssey of Freedom project and is dedicated to General Władysław Anders, whose figure is forever associated with the exodus of our compatriots from the inhuman Soviet land and with the conquest of Monte Cassino by the 2nd Polish Corps under his command. It also documents the lesser-known efforts of this great leader to restore Poland's right to determine its own destiny after the war and to become completely independent from the power of the Soviet Union.