Książka łączy problematykę ekspatriacji z zarządzaniem uczelniami wyższymi w kontekście polskim, oferując teoretyczno-praktyczną analizę. W części teoretycznej przedstawiono szczegółową analizę dorobku naukowego z ostatnich 40 lat dotyczącego ekspatriantów akademickich. Część praktyczna opiera się na badaniach empirycznych, w tym wywiadach z 50 ekspatriantami z różnych krajów oraz z 20 kluczowymi informatorami polskich uczelni odpowiedzialnymi za politykę internacjonalizacji. Opracowanie dostarcza cennych opinii i rekomendacji dla poprawy procesu umiędzynarodowienia polskich uniwersytetów, bazując na doświadczeniach zagranicznych naukowców i perspektywie decydentów uczelni. Publikacja wypełnia lukę badawczą w zakresie ekspatriacji akademickiej w Polsce, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i instytucjonalnym. Oferuje bogaty przegląd literatury oraz starannie zaprojektowane badania, co czyni ją wartościowym źródłem wiedzy. Z pewnością zainteresuje osoby decydujące o kierunkach umiędzynarodowienia szkolnictwa wyższego w Polsce oraz władze uczelni, a także tych, którzy nadzorują działania związane z reformą szkolnictwa wyższego z 2018 roku, mającą na celu zwiększenie umiędzynarodowienia uczelni.
