Jurek wraca do rodzinnej wsi, oddzielonej od świata prastarym lasem, aby przetrwać kryzys dwudziestego piątego roku życia u ciotki Matyldy, właścicielki kotów i rozpadającego się domu. Las skrywa niezagojone rany, które wszyscy wolą ignorować, w tym właściciel ubojni drobiu, myśliwi i ciotka. Spokój zakłóca zaginięcie młodej aktywistki oraz powrót Liszki, osoby wyklętej przez społeczność. To opowieść o przetrwaniu, egoizmie i trosce, o nietypowych sojuszach między outsiderami oraz o upadku społeczności zbudowanej na przemocy. Bohaterowie poszukują własnego miejsca, głosu, więzi i wspólnoty. Narracja ukazuje współczesnych dwudziestolatków, zagubionych, ale zdolnych do działania i odważnych. Książka jest żarliwa, zaangażowana i mądra, dając nadzieję na zmianę, niczym ogień niosący ciepło. Opowieść dotyka zawirowań relacji międzyludzkich, powrotów i poszukiwań, a także dziedziczenia i budowania relacji mimo przeszkód. Narracja jest uważna, dostrzegająca inność oraz nazywająca przemoc i krzywdę. Las staje się teatralną sceną, na której rozgrywa się historia. Wejdźcie w ten las, zachowując czujność, jak zwierzę.
