W świetle założeń dawnej Biblioteki Romantycznej, która – według noty
zamieszczanej na tylnej okładce tomów – „pragnie dotrzeć do wielogłosowego
świata epoki, w której tkwi jedna z ojczyzn duchowych współczesnego
człowieka”, należy odnotować, że w książce Wojciecha Tomasika Romantycy i
technika założenie to realizuje się przewrotnie i dosadnie. Współczesność
przegląda się tu w romantyzmie w tym obszarze, który nasza epoka bezczelnie
(albo tylko bezmyślnie) usiłuje zawłaszczyć, zapominając o romantycznych
korzeniach tego zjawiska, jakim jest nie sam tylko postęp techniczny, ale
przede wszystkim jego wpływ na wszystkie inne sfery życia – od prac
mechanicznych i wygód codziennych poczynając, a na moralności i religii
kończąc. (z recenzji Marka Dybizbańskiego
Po raz kolejny – za sprawą rozległej kwerendy, przekonującej interpretacji,
wiarygodnej syntezy – romantyzm pod piórem prof. Wojciecha Tomasika odsłania
nowe oblicze. Tym razem jest to oblicze zegarowe, za którym kryje się jeszcze
jedno w tej epoce zderzenie kulturowych płyt tektonicznych – przebiegające w
skomplikowanym układzie poziomów działania, obszarów życia czy sfer
świadomości, od rytmu codziennych czynności po filozofię bytu. Odmierzany tą
nową miarą romantyzm okazuje się wyraziście obramowanym odcinkiem procesu, a
więc zjawiskiem oryginalnym i silnie wyodrębnionym, a jednocześnie zanurzonym
w przeszłości i wychylonym w przyszłość, żywym i ewoluującym. Wyznaczające
jego granice powstania narodowe, oglądane z historycznego oddalenia, zyskują w
tej optyce dodatkowe znaczenie jako „dwa krańce drogi wiodącej do
równoczesności” – między komunikacją optyczną a nowoczesnym systemem
łączności, ale też między historycznie określonymi znaczeniami pojęcia
„równoczesności”, które w świetle ustaleń prof. Tomasika wolno uznać za jedną
z takich właśnie par kulturowych płyt tektonicznych, ulegających zderzeniu w
omawianym okresie. […] Symboliczne i praktyczne znaczenie zegara jako
„kluczowego mechanizmu nowoczesnej ery przemysłowej” powraca ze
zwielokrotnioną siłą w prezentowanej antologii. Imponujące zarówno ilością,
jak wszechstronnością zestawienie tekstów stanowi nie tylko świetną
ilustrację, ale i niepodważalne świadectwo mniej lub bardziej świadomego
rozpoznawania omawianych zjawisk przez samych zainteresowanych – przez ludzi
epoki romantyzmu. z recenzji wydawniczej dr. hab. Marka Dybizbańskiego
