Diese Autorin, geboren 1991, erforscht die Tiefen der menschlichen Psyche durch ihre Prosa. Ihr Stil zeichnet sich durch poetische Elemente aus, die in Erzählungen über Leben und Liebe eingewoben sind. Obwohl die Vernunft sie zu einer juristischen Laufbahn führte, ist das Schreiben die wahre Berufung ihres Herzens. Ihre Werke sind von einem tiefen Heimatgefühl und einer leidenschaftlichen Auseinandersetzung mit dem gegenwärtigen Leben durchdrungen.
Powieść Magdaleny Mosiężnej to kontynuacja losów bohaterów Maryli i Debory,
którzy próbują odbudować życie w zniszczonej wojną Warszawie. W realiach
tworzącej się Polski Ludowej będą skazani na nieustanne rozliczanie
przeszłości, własnej, indywidualnej, ale też przyjaciół i znajomych. Będą
konfrontować się z wyzwaniami: okaleczeniami ciał i dusz, polityką opresyjnej
władzy, pamięcią. Będą wystawieni na próby lojalności w małżeństwach i
przyjaźniach. Którzy z nich przeżyją? Dla kogo teraźniejszość pokoju okaże się
trudniejsza niż wojenna przeszłość? Kogo będzie jeszcze stać na miłość i
wierność? To powieść o podnoszeniu się z gruzów, bliskości i tęsknocie,
straconych złudzeniach i nowych nadziejach. O trudach odradzającego się życia.
„Rozstania...”, trzecia, ostatnia część warszawskiej sagi Magdaleny Mosiężnej,
to kontynuacja „Maryli i Debory” oraz „Cienia Debory”. Opowiada o losach
Wetlińskich, Gregorowiczów, Wilczków i Adamczaków od śmierci Stalina do
zdarzeń zapowiadających exodus Żydów w ‘68 roku. Historia pozornie wycofuje
się na drugi plan, ale kąsa bohaterów z ukrycia, zaburzając nawet ich życie
intymne. Dorastają dzieci, stając się wymagającymi partnerami dorosłych, a na
sprawy zawodowe nadal kładzie się cieniem przeszłość, pochodzenie, uprzedzenia
i nałogi. Znów trzeba wybierać między pragnieniami, rezygnować z ambicji,
zmagać się z poczuciem niespełnienia, z pytaniami o losy i oczekiwania
najbliższych. Powieść o dojrzewaniu do prawdy o sobie, o wyzwalaniu się z
politycznych przymusów, o akceptacji trudów szarego życia i godzeniu się z
nieuniknionym. O mieście i ludziach, o pulsującym napięciu między nimi.
Autorka o książce: Niezależnie od mojej sympatii do bohaterów nie ułatwiam im
życia, konstruuję ich losy tak, że przeżywają to, co muszą przeżyć, narażam
ich na różne cierpienia i trudności. Marylę z trzeciego tomu nawet lubię,
czuję, że dogadałybyśmy się, gdybyśmy się spotkały, w wielu momentach jej
współczułam i przeżywałam je razem z nią. Wprowadzam ją w te perypetie, bo
chcę sprawdzić, jak się zachowa, czy rozwinie się, czy nie. To za każdym razem
swego rodzaju próba charakteru, próba człowieczeństwa. Magdalena Mosiężna
Urodzona w 1991 roku w Lubaczowie, obecnie coraz bardziej związana z
Rzeszowem. W życiu zawodowym zajmuje się kadrami. Miłośniczka książek, kotów i
czarnej kawy. Jako czytelniczka najchętniej sięga po sagi rodzinne.
Rozsmakowała się w nich tak bardzo, że postanowiła stworzyć własną, składającą
się z tomów „Maryla i Debora” (2020), „Cień Debory” (2021) i „Rozstania
Maryli” (2023).
