Jedną z największych inwestycji komunikacyjnych w Polsce międzywojennej była przebudowa węzła kolejowego w Warszawie, obejmująca budowę linii średnicowej w tunelu oraz dworca Warszawa Główna. Elektryfikacja węzła w drugiej połowie lat 30. XX wieku stanowiła znaczący postęp technologiczny w historii Polskich Kolei Państwowych. Proces ten obejmował nowoczesny tabor, wysokiej jakości urządzenia zasilające, nowoczesne systemy zabezpieczenia ruchu, modernizację nawierzchni kolejowej oraz poprawę jakości obsługi pasażerów poprzez budowę nowych przystanków i modernizację stacji. Publikacja ta jest pierwszą próbą usystematyzowania historii tej inwestycji, opartą na archiwalnych zasobach oraz materiałach z lat 30. i 40. XX wieku. Zawiera opowieść o pionierskich czasach trakcji elektrycznej na PKP, wzbogaconą różnorodnym materiałem ilustracyjnym. W książce wykorzystano niemal wszystkie dostępne fotografie, dokumentujące prace elektryfikacyjne oraz eksploatację taboru. Dodatkowo, dla miłośników kolejnictwa, znajdują się rysunki, schematy, tabele, rozkłady jazdy oraz szczegółowe opisy pierwszych polskich lokomotyw elektrycznych i statystyki dotyczące ich powojennej eksploatacji.
