Diese Autorin ist für ihr Werk in Prosa und Poesie bekannt und schöpft oft Inspiration aus der Komplexität und Dynamik städtischer Umgebungen. Ihr Stil zeichnet sich durch Tiefe und Vielseitigkeit aus, was sich in ihren Beiträgen verschiedener Genres zeigt, darunter Romane, Kurzgeschichten und Gedichtbände. Die Schriften der Autorin thematisieren häufig Aspekte des Stadtlebens und dessen Auswirkungen auf menschliche Erfahrungen. Ihr Schreibansatz ist sowohl analytisch als auch emotional und bietet den Lesern eine reiche und zum Nachdenken anregende literarische Reise. Die Leser werden ihre Fähigkeit schätzen, die Essenz der städtischen Existenz in ihren Erzählungen einzufangen.
Miasto Obiecane, tom III Ponure jesienne popołudnie. Na policję zgłasza się
niepozorny człowiek twierdzi, że widział ukryte w lesie zwłoki. Fakty, jakie
wychodzą na jaw podczas rutynowej rozmowy, każą śledczym wątpić w zdrowe
zmysły mężczyzny. Nikt nie przeczuwa, że to początek skomplikowanej,
przerażającej sprawy. Nikt oprócz Zojki, która dostrzega tu swoją szansę.
Komisarz Blattner będzie musiał opuścić znajome ulice Łodzi, by zmierzyć się z
duszną atmosferą małego miasteczka. Lokalna społeczność nie wita obcych z
otwartymi ramionami, a budowany latami mur milczenia wydaje się niemożliwy do
przebicia. Pod powierzchnią spokojnej codzienności kryją się stare grzechy i
niezabliźnione rany. Tutaj każdy ma własną prawdę. Tu zaciera się granica
między dobrem i złem. Czy warto grzebać w przeszłości? Czy mroczne tajemnice
zostaną odkryte, a winni ukarani?
Czym dla dzisiejszych Polaków jest rodzina? To, jakich słów używamy do
opisywania otaczającego nas świata, jest odbiciem tego, w jaki sposób go
postrzegamy. W swojej rozprawie doktorskiej Anna Mazurkiewicz podjęła się
zadania tyleż frapującego, co ryzykownego: postanowiła sprawdzić i
przeanalizować, jakim językiem posługują się współczesne media w kontekście
zagadnień związanych z rodziną. Opierając się na artykułach z czasopism
świeckich, takich jak Wysokie Obcasy, Twój Styl i Zadra, oraz tych
zaczerpniętych z czasopism katolickich, autorka uważnie przygląda się
zawartemu w nich obrazowi tej najmniejszej, a zarazem niezwykle ważnej komórki
społecznej. W efekcie powstała fascynująca, pełna celnych obserwacji
publikacja, która uświadamia, jak różne znaczenie dla dzisiejszych Polaków ma
rodzina i w jaki sposób język może przyczynić się do określania jej wartości.
W ostatnich latach zagadnienie dotyczące zdefiniowania znaczenia leksemu
rodzina było dosyć często poruszane w mediach, głównie ze względu na postulaty
wysuwane przez środowiska LGBT, grupy lewicowe i feministyczne o prawną
regulację związków homoseksualnych oraz o prawo par homoseksualnych do adopcji
dzieci. Żądano zmiany dotychczas istniejącej definicji rodziny, jednoznacznie
wskazującej na odmienność płci małżonków, regulację prawną związku oraz
możliwość posiadania potomstwa. Dyskusja na temat praw homoseksualistów do
zawierania małżeństw oraz adopcji dzieci w dyskursie medialnym pojawia się
regularnie, podobnie jak połączenie 'rodzina homoseksualna' czy zestawienie
'homorodzina'. Nasuwa się zatem pytanie: czy jest możliwa zmiana dotychczas
istniejącej eksplikacji rodziny na tę proponowaną przez środowiska
homoseksualne? Czy zmiany w rozumieniu definicji leksemu rodzina, zachodzące
na przestrzeni wieków, wskazują, iż możliwe jest tak radykalne
przedefiniowanie słowa, stanowiącego jedną z najważniejszych wartości dla
społeczeństwa polskiego?
Żyją w różnych światach. Mają mało czasu i wiele do zrobienia. Wędrują nad
przepaścią, tańczą na linie, krążą wokół ognia. Grają w szachy ze śmiercią.
Wierzą, że w chaosie istnieje ukryty plan, przeznaczony specjalnie dla nich.
Choć otacza je mrok, nie szukają prostych dróg i bezpiecznych miejsc.
Czwartkowe dzieci szukają własnej prawdy. Zagadkowy tytuł, łączący dziesięć
opowiadań klamrą wędrówki. Wędrówki przez życie, nie zawsze najłatwiejszą z
dróg. Wiecznie niespokojne i niepewne jutra. Bo dzieci urodzone w czwartek
napotykają przeszkody, które muszą pokonać. Poznaj czwartkowe dzieci Agnieszki
Sudomir. Katarzyna Musiał, Bibliotecznie
