Agnieszka Paczkowska Bücher

Dziecko i nastolatek w żałobie. Rola nauczycieli i pedagogów Agnieszki Paczkowskiej to propozycja dla pracowników placówek oświatowych w sytuacji kryzysu spowodowanego śmiercią członka społeczności szkolnej lub osoby bliskiej uczniowi. Jej autorka jest psychologiem w gdańskim Hospicjum im. ks. E. Dutkiewicza SAC, a kilka lat temu współtworzyła program wsparcia psychoedukacyjnego dzieci i młodzieży w żałobie Tumbo Pomaga, którego do dzisiaj jest merytoryczną koordynatorką. Na zasadniczą część książki składają się obraz przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków oraz prezentacja wachlarza działań pomocowych ze strony szkoły. Przykłady scenariuszy lekcji czy warsztatów stanowić mogą cenną wskazówkę dla wymienionych w tytule czytelników, a osadzenie w kontekście ruchu paliatywno-hospicyjnego i dokonań Fundacji Hospicyjnej okazać się pomocne w zrozumieniu źródeł wsparcia osieroconych dzieci w Polsce.

Budowa konkurencyjności obszarów wiejskich, zwłaszcza w świetle założeń zrównoważonego rozwoju, jest współczesnym wyzwaniem zarówno praktycznym dla władz samorządowych regionalnych i krajowych, jak i teoretycznym dla przedstawicieli różnych nauk, w tym: społecznych, przyrodniczych czy rolniczych. Jednocześnie konkurencyjność jest rezultatem działań wielu czynników i interesariuszy zaangażowanych w rozwój obszarów wiejskich. Głównym celem opracowania jest zdefiniowanie i ocena zrównoważonej konkurencyjności obszarów wiejskich za pomocą wielokryterialnych narzędzi analizy. Uwzględniono znaczenie uwarunkowań gospodarczych i społecznych, dbałości o środowisko, innowacyjności, a także właściwego zarządzania wiedzą, które stanowią komplementarne zdolności i we wzajemnym powiązaniu ułatwiają zdobycie przewagi konkurencyjnej. Monografia ma charakter zarówno teoretyczno-badawczy, jak i praktyczny (adaptacja i weryfikacja metodyki i metod badawczych), wiąże problemy zrównoważonego rozwoju, konkurencyjności gmin oraz obszarów wiejskich.

Właściwa komunikacja jest jedną z podstawowych potrzeb i oczekiwań chorego i jego opiekunów nieformalnych oraz dopełnieniem leczenia, opieki pielęgnacyjnej, pracy socjalnej i innych czynności podejmowanych przez zespół pracowników i wolontariuszy. Podnoszenie umiejętności komunikacyjnych przez osoby profesjonalnie zajmujące się chorym może wpływać na ich stosunek do własnej aktywności zawodowej, ułatwiając współpracę z chorymi i motywując do respektowania zaleceń lekarskich i pielęgniarskich.?