W książce zostały zaprezentowane życiorysy czterech działaczy społecznych: Antoine'a-Frdrica Ozanama (1813-1853), ks. Carla Sonnenscheina (1876-1929), Piera Giorgia Frassatiego (1901-1925) i Alberta Marvellego (1918-1946). Na ich podstawie ukazano specyfikę dzieł dobroczynnych realizowanych pod patronatem Kościoła katolickiego i w ramach jego doktryny miłosierdzia. Dobroczynność bez względu na formę jej realizacji i proweniencję zawsze jest jednakowo cenna, pożądana i oczekiwana.
