Koźmiński Krzysztof Bücher

Książka doskonale wpisuje się w nurt badań, które łączą dogmatyczną analizę prawa z metodami pochodzącymi z innych nauk, w szczególności z zakresu ekonomicznej analizy prawa. Redaktorzy zebrali w jednym tomie trzynaście publikacji o dość różnorodnej tematyce, które jednak łączy myśl przewodnia, tj. ocena regulacji prawnych w kontekście społecznym i gospodarczym. Ta różnorodność potwierdza interdyscyplinarny charakter książki, a także oddaje naturę oceny skutków regulacji. W dzisiejszym świecie prawnik nie może być zamknięty w wieży z kości słoniowej. Rozumie to doskonale prawodawca, którego skutki wprowadzanych regulacji dotykają zwłaszcza w momencie poddania się ocenie wyborców. Coraz bardziej brakuje jednak w nauce prawa, lecz także w procesie ustawodawczym poważnego traktowania procedury oceny skutków proponowanych regulacji. Ta książka dowodzi, że powinno być inaczej. Z recenzji dr Grzegorza Blicharza z Wydziału Prawa i Administracji UJ

Słyszy się często opinię, że obowiązujące w Polsce prawo jest kiepskiej jakości: niejasne, wewnętrznie sprzeczne, napisane niezrozumiałym językiem, wyrażone nadmiernie rozwlekłymi przepisami. Podlega ciągłym zmianom, zawiera luki, nieuzasadnione wyjątki, a nawet rozwiązania retroaktywne. Stan prawodawstwa budzi słuszną krytykę ze strony obywateli, przedsiębiorców, komentatorów życia publicznego i samych prawników. Marnym pocieszeniem jest fakt, iż zarzut inflacji legislacyjnej formułuje się również w krajach zachodniej Europy, a prawo unijne bywa jeszcze ostrzej krytykowane. W tym kontekście wspominany jest nieraz „złoty okres polskiej legislacji”, czyli czasy Drugiej Rzeczypospolitej, z którymi kojarzy się działalność Komisji Kodyfikacyjnej i jej słynne dzieła, w tym Kodeks zobowiązań oraz tzw. kodeks karny Makarewicza. Niniejsza książka prezentuje odpowiedź na dwa zasadnicze pytania: na ile uzasadnione jest optymistyczne wyobrażenie o jakości polskiej legislacji dwudziestolecia międzywojennego oraz czy wypracowana sto lat temu technika prawodawcza zachowuje aktualność we współczesnych realiach Trzeciej Rzeczypospolitej. Sposób redagowania ustaw i innych aktów normatywnych należy do istotnych elementów prawnej i prawniczej tradycji poszczególnych państw. Obecny polski styl legislacyjny stanowi w dużym stopniu kontynuację reguł wypracowanych, nie bez trudności, w II Rzeczypospolitej – które zaczęto kodyfikować od 1929 r. Autor przedstawia kształtowanie się i stan z 1939 r., jak je już wówczas nazwano, „zasad techniki prawodawczej”, starając się uczynić to w sposób nie tyle systematyczny, ile tłumaczący źródła obecnych zasad techniki prawodawczej, które uznaje się za standardy prawidłowej legislacji, odpowiadające konstytucyjnej zasadzie demokratycznego państwa prawnego. Książka wypełnia tym samym odczuwalną lukę w naszej literaturze prawniczej. prof. dr hab. Hubert Izdebski Dzięki monografii autora przekonujemy się, że korzenie współczesnej techniki prawodawczej tkwią w czasach Drugiej Rzeczypospolitej. Już wówczas zdawano sobie sprawę z tego, jak ważna jest umiejętność prawidłowego formułowania przepisów prawnych. W najogólniejszym sensie stanowi ona przedmiot niniejszego opracowania. Autor omawia pierwsze uregulowania prawne oraz praktykę legislacyjną, a także wskazuje popełniane wówczas błędy. Opracowanie jest wartościowego również dlatego, że dotychczas zagadnienia z zakresu legislacji, zwłaszcza tej dawniejszej, nie były poddane tak rozległej analizie. dr hab. Izabela Lewandowska-Malec, prof. UJ-u

Celem publikacji jest rzucenie światła na praktyczną skuteczność aktualnie obowiązujących instytucji prawnych oraz procedur służących uzyskaniu odszkodowania za niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej. Zaprezentowane zostały efekty badań prowadzonych przez autorów przy istotnym zaangażowaniu grupy współpracowników Fundacji „Laboratorium Prawa i Gospodarki” w ramach projektu grantowego pt. „Odpowiedzialność majątkowa władzy publicznej względem obywateli”, realizowanego w latach: 2014-2015 ze środków mechanizmu finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (tzw. fundusze EOG – Norweski Mechanizm Finansowy oraz Mechanizm Finansowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego), w ramach programu Obywatele dla Demokracji. Prowadzone badania wyróżniało nowatorskie podejście – zastosowano metodę empiryczną (badań ankietowych oraz wywiadu pogłębionego na sędziach oraz urzędnikach administracji publicznej), a także przeprowadzone zostały wnikliwe studia nad orzecznictwem sądów niższej instancji, które uzyskane zostało przy wykorzystaniu przepisów o dostępie do informacji publicznej. Poza sformułowaniem generalnych wniosków co do postaw sędziów orzekających o przyznaniu rekompensat oraz ukazaniu trendów w najnowszym orzecznictwie sądowym, zaprezentowane zostały wybrane przypadki procesów sądowych z ostatnich lat, ze szczególnym uwzględnieniem tych okoliczności faktycznych, które zdecydowały o powodzeniu lub porażce osoby domagającej się zasądzenia odszkodowania. Publikacja kierowana jest nie tylko do przedstawicieli akademickiej doktryny prawa (zwłaszcza cywilnego, konstytucyjnego oraz administracyjnego, a także – z racji wykorzystanej metodologii oraz generalnych rozważań o skuteczności instytucji prawnych – reprezentantów teorii i socjologii prawa), ale również praktyków prawa (zwłaszcza pełnomocników procesowych, reprezentujących poszkodowanych w postępowaniach sądowych, sędziów i pracowników administracji publicznej) i, przede wszystkim, samych poszkodowanych. Ponadto, ze względu na fakt, iż instytucja odpowiedzialności odszkodowawczej pozostaje w bliskim związku z ochroną konstytucyjnych praw i wolności – może okazać się interesująca dla organizacji pozarządowych, publicystów oraz innych obserwatorów polskiego życia publicznego.