Gilles Deleuze ist eine Schlüsselfigur der postmodernen französischen Philosophie, der sich selbst als Empiriker und Vitalist verstand. Sein Werk, das auf Konzepten wie Multiplizität, Konstruktivismus, Differenz und Begehren basiert, weicht erheblich von den Hauptströmungen des kontinentalen Denkens des 20. Jahrhunderts ab. In seiner Metaphysik bevorzugte er das spinozistische Konzept einer Ebene der Immanenz, in der alles ein Modus einer einzigen Substanz ist und sich auf derselben Existenzebene befindet. Er argumentierte, dass es kein Gut und Böse gibt, sondern nur Beziehungen, die für die einzelnen Individuen vorteilhaft oder schädlich sind. Diese Ethik beeinflusste seinen Ansatz in Gesellschaft und Politik, insbesondere angesichts seines starken Engagements in Kämpfen für Rechte und Freiheiten. Deleuze pflegte oft philosophische 'Begegnungen' mit anderen Denkern und Künstlern, wobei er die Philosophie nicht als Kommentar, sondern als kreativen Akt zur Erzeugung neuer Konzepte betrachtete und eine Realität betonte, die durch ständiges Werden und nicht durch Sein gekennzeichnet ist.
Texte und Gespräche 1953-1974
Gilles Deleuze, ein bedeutender französischer Philosoph des 20. Jahrhunderts, präsentiert in diesem Band eine Sammlung seiner „kleinen Schriften“ aus den Jahren 1953-1974. Die Texte decken Themen von Rousseau bis Nietzsche ab und reflektieren Debatten über Psychiatrie, Politik sowie seine Auseinandersetzungen mit verschiedenen Denkern.
Myślimy za bardzo w kategoriach historii, czy to osobistej, czy powszechnej. Procesy stawania się należą do geografii, dotyczą orientacji, kierunków, wejść i wyjść. Istnieje stawanie-się-kobietą, które jest czymś innym niż kobiety, ich przeszłość i przyszłość. Kobiety muszą włączyć się w nie właśnie po to, by wydostać się ze swojej przeszłości i przyszłości, ze swojej historii. Istnieje stawanie-się-rewolucyjnym, będące czymś innym niż przyszłość rewolucji i niekoniecznie przechodzące przez aktywistów. Istnieje też stawanie-się- filozofem, przechodzące przez tych, których historia filozofii nie potrafi sklasyfikować. Spis treści Michał Herer, Ani dia-, ani -logi Czym jest i do czego służy rozmowa? O wyższości literatury angielsko-amerykańskiej Psychoanaliza. Martwa. Analizujcie Polityki Aktualne i wirtualne Indeks osobowy
Tysiąc plateau to długo oczekiwane wydanie polskie jednego z kultowych dzieł filozoficznych drugiej połowy XX wieku drugiego tomu Kapitalizmu i Schizofrenii autorstwa Gillesa Deleuzea i Felixa Guattariego. O wyjątkowości tej pozycji stanowi nie tylko niezwykły rozmach zaprezentowanej wizji filozoficznej, ale również jej forma.Tysiąc plateau nie jest bowiem typową książką akademicką, ale raczej ćwiczeniem z poezji filozoficznej, literacko- metafizycznym tripem, w którym sztywne, sterylne pojęcia zastępuje bogactwo przenośni: kłącza, linie segmentacji oraz linie ujścia, maszyny abstrakcyjne, stawanie się zwierzęciem, oraz wiele innych, zapadających w pamięć i dających do myślenia metafor, które weszły na stałe do obiegu filozoficznego. Dlatego jest to lektura nie tylko istotna, ale też, co ważniejsze, bardzo inspirująca, stanowiąca świadectwo i dająca przykład myśli prawdziwie wolnej, żywiołowej i nieokiełznanej albo, jak ujmują to sami autorzy, myśli nomadycznej.
La collection Connaître une oeuvre vous offre la possibilité de tout savoir de L'Anti-Oedipe de Gilles Deleuze, grâce à une fiche de lecture aussi complète que détaillée. La rédaction, claire et accessible, a été confiée à un spécialiste universitaire. Cette fiche de lecture répond à une charte qualité mise en place par une équipe d'enseignants. Ce livre contient la biographie de Gilles Deleuze, la présentation de l'oeuvre, le résumé détaillé (chapitre par chapitre), les raisons du succès, les thèmes principaux et l'étude du courant philosophique de l'auteur.
A posthumous collection of writings by Deleuze, including letters, youthful essays, and an interview, many previously unpublished.
Жиль Делёз, по свидетельству одного из его современников, был подлинным синефилом: «Он раньше и лучше нас понял, что в каком-то смысле само общество – это кино». Делёз не просто развивал культуру смотрения фильма, но и стремился понять, какую роль в понимании кино может сыграть философия и что, наоборот, кино непоправимо изменило в философии. Он был одним из немногих, кто, мысля кино, пытался также мыслить с его помощью. Пожалуй, ни один философ не писал о кино столь обстоятельно с точки зрения серьёзной философии, не превращая вместе с тем кино в простой объект исследования, на который достаточно посмотреть извне.
Rozborem Spinozových základních myšlenek Deleuze ukazuje, že filosofie není abstrakcí odtrženou od každodenního světa, ale že je sama o sobě vždy už praxí a způsobem života. V případě Spinozovy Etiky si filosofie klade především tyto úkoly: potlačení afektů umenšujících sílu jednat, odkrytí lidské nesvobody a úsilí o dosažení radosti spojené s adekvátním poznáním a plnohodnotným jednáním. Autor podává velmi osobitou interpretaci Spinozova života a díla a současně s tím obhajuje svůj vlastní způsob filosofování.
La formula della creazione
Begeistert hat Hans-Jürgen Schings (FAZ) die „glanzvoll ausgreifende Studie ‚Bartleby oder die Kontingenz’, in der der brillante Denker solcher Anfänge“ das berühmte "I would prefer not to" als Geste einer zweiten Schöpfung und einer neuen Kreatur beschreibe. Auch den Übersetzern gebühre hohes Lob, da sie die „federnde Arbeit des Begriffs“ nicht verfälscht hätten
Die Verbindung zur Arbeit von Musikern, Malern und Gelehrten ist heute entscheidend. Philosophie sollte aus verschiedenen Richtungen kommen und neue Perspektiven sowie Anwendungsmöglichkeiten schaffen, anstatt sich auf alte Schulen oder Neo-Marketing zu beschränken.
