Isabelle Eberhardt (1877-1904) reisde zeven jaar door het onherbergzame Noord-Afrika. Gehuld in mannenkleren maakte ze lange trektochten door de woestijn, ze had een verhouding met een Arabische officier en bekeerde zich tot de Islam. Vol liefde beschrijft ze de natuur, de Arabische bevolking en haar avonturen in haar brieven, dagboeken en verhalen. De antropologe Eglal Errera verzamelde de nagelaten manuscripten van Isabelle Eberhardt en vulde ze aan met feiten en achtergrondinformatie over haar leven.
