Diese Buchreihe bietet einen faszinierenden Einblick in das Leben und Denken eines der einflussreichsten Wissenschaftler des 20. Jahrhunderts. Durch fesselnde Anekdoten und persönliche Geschichten lernen die Leser seine bahnbrechenden Arbeiten in der Quantenphysik kennen. Der Autor enthüllt mit unglaublichem Humor und Tiefgang, dass Wissenschaft keine trockene Materie, sondern ein aufregendes Abenteuer ist. Es ist eine Feier der Neugier, der intellektuellen Ehrlichkeit und der reinen Freude am Entdecken.
Dieses unglaublich witzige Buch dreht sich rund um den Menschen Feynman, der mit Anekdoten und Geschichten aus der Schulzeit, aus seiner Zeit in Los Alamos und schließlich als Professor aufwartet. Aber auch die Motivation Richard P. Feynmans, zu den höchsten Gipfeln der Wissenschaft vorzudringen, wird aus diesen Geschichten deutlich: unersättliche Neugier und geistige Unabhängigkeit.
Als den "brillantesten, respektlosesten und einflußreichsten theoretischen Physiker der Nachkriegszeit" bezeichnete die "New York Times" den 1988 verstorbenen Naturwissenschaftler R. P. Feynman. In seinem letzten Buch berichtet er von Menschen, die ihn geprägt haben, sowie von seinen Erlebnissen als "neugieriger Physiker" in Europa, Asien und Amerika.
Richard P. Feynman – laureat Nagrody Nobla, genialny fizyk i idol dla młodych naukowców na całym świecie opowiada o swoim niezwykłym życiu. Zebrane w książce historie zaskoczą was, rozbawią i na nowo zainspirują do odkrywania tajemnic nauki. Feynman opowiada między innymi o śledztwie w sprawie przyczyn słynnej katastrofy promu Challenger. Jako członek powołanej w tym celu prezydenckiej komisji niczym najlepszy detektyw tropił to, co NASA chciała ukryć, i ujawnił zaniedbania, które doprowadziły do tragedii. Przy okazji naukowiec w fascynujący sposób opowiada o tajnikach inżynierii kosmicznej i podstawowych prawach fizyki. Do wyjaśnienia dziennikarzom, co poszło nie tak podczas feralnego startu, wystarczyły mu kawałek gumy i szklanka wody z lodem. „A co ciebie obchodzi, co myślą inni?” to pytanie, którym Arlene – ukochana żona Feynmana – potrafiła go przekonać do najbardziej szalonych pomysłów. Te słowa stały się dla niego mottem na całe życie – dzięki nim czuł się swobodnie zarówno na sali wykładowej, jak i podczas przyjęcia w królewskim pałacu. A kiedy trafił do hotelu w peerelowskiej Warszawie, bez zastanowienia rzucił się do rozkręcania instalacji elektrycznej w pokoju, aby znaleźć tam ukryte podsłuchy. „Jeden z największych umysłów XX wieku. A także uparty, lekceważący, żartobliwy, niezwykle ciekawski i wybitnie oryginalny praktycznie we wszystkim, czym się zajmował”. „The New York Review of Books” Lektura obowiązkowa dla czytelników Pan raczy żartować, panie Feynman!