Georgi Gospodinov ist ein herausragender bulgarischer Autor, dessen Werk die komplexen Landschaften von Erinnerung, Geschichte und menschlicher Existenz erforscht. Seine literarische Laufbahn begann er als Dichter und Dramatiker, bevor er sich als Romanautor etablierte, dessen Erzählungen die Vielschichtigkeit der bulgarischen Identität und des kollektiven Gedächtnisses beleuchten. Sein unverwechselbarer Stil verbindet meisterhaft Ironie, Humor und Melancholie und schafft so reichhaltige, vielschichtige Geschichten, die bei Lesern weltweit Anklang finden. Als einer der meistübersetzten bulgarischen Autoren seit 1989 hat er maßgeblich zum internationalen Verständnis der zeitgenössischen bulgarischen Literatur beigetragen und Themen wie Vergessen und Nostalgie erforscht.
Laureat Nagrody im. Jana MichalskiegoPowieść, dzięki której Georgi Gospodinow znalazł się w gronie najciekawszych pisarzy współczesnej EuropyJest najpewniej rok 1925. Dwunastoletni chłopiec po raz pierwszy sam trafia na jarmark. W spoconej dłoni trzyma piątaka, którego dał mu ojciec. Wszystkie... číst celé
Ta powieść to literacka monografia najdelikatniejszego ludzkiego daru – zmysłu czasu i jego przemijania. Nowa powieść jednego z najgłośniejszych pisarzy europejskich, laureata Nagrody Angelusa, to sentymentalna podróż, w której przeszłość staje się remedium na problemy teraźniejszości. Gaustyn, osobliwy wynalazca, wędruje w czasie, realizując swoją ideę niesienia pomocy w wyjątkowej klinice przeszłości w Szwajcarii, stworzonej dla osób cierpiących na Alzheimera. Pacjenci mogą wybierać spośród dekad XX wieku, aby odnaleźć swoją bezpieczną przestrzeń. Kuracja przyciąga nie tylko chorych, ale także tych, którzy pragną powrócić do szczęśliwych chwil, odblokowując ich wspomnienia i przywracając czas, w którym czuli spokój. W tym samym czasie europejscy przywódcy organizują ponadnarodowe referendum dotyczące wyboru wspólnej przeszłości, zadając pytania o sens spoglądania wstecz i o to, jak zyskać czas w obliczu deficytu przyszłości. Georgi Gospodinow, bułgarski pisarz, poeta i dramaturg, jest autorem wielu nagradzanych książek, a jego najnowsza powieść zdobyła prestiżowe włoskie wyróżnienie Premio Strega Europeo.
Georgi Gospodinow – jeden z najbardziej cenionych pisarzy bułgarskich po 1989 roku. Wydał zbiory wierszy: Lapidarium (1992), Czereśnia pewnego ludu (1996), Listy do Gaustina (2003), Ballady i rozpady (2007, wybór) oraz Tam, gdzie nie jesteśmy (2016). W prozie zadebiutował Powieścią naturalną (1999), wydaną jako nagroda w konkursie na najlepszy rękopis współczesnej powieści bułgarskiej. Książka doczekała się dwunastu wznowień w języku bułgarskim i została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków, w tym na język polski przez Martę Hożewską-Todorow (2009). Za powieść Fizyka smutku (2012, tłum. Magdalena Pytlak) otrzymał wiele bułgarskich nagród m.in. „Hristo Danow” (2012), Nagrodę Czytelników dla najlepiej sprzedającej się książki „Kwiat Helikonu” (2013), Państwową Nagrodę za Powieść Roku „13 wieków Bułgarii” (2013) oraz szwajcarską nagrodę literacką im. Jana Michalskiego (2016). Był finalistą nagród: „Premio Strega Europeo”, „Gregor von Rezzori”, „Haus der Kulturen der Welt Preis” oraz „Brücke Berlin Preis”. Wydał zbiory opowiadań: I inne historie (2001, w Polsce 2011, tłum. Magdalena Pytlak), I wszystko stało się księżycem (2013), O, Henry (2007), wzbogacone o eseje Niewidzialne kryzysy (2013) oraz zbiór ultrakrótkich historii Wszystkie nasze ciała (2018), Jego opowiadania znalazły się w światowych antologiach m.in. w amerykańskiej „Best European Fiction” (2010). Wydanie anglojęzyczne książki I inne historie zostało nominowane do Nagrody im. Franka O’Connora. Na podstawie opowiadania Ślepa Wajsza z tegoż zbioru został zrealizowany film w reż. Teodora Uszewa, nominowany do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej Oscara w kategorii „Krótkometrażowy film animowany” (2017). Ponadto wydał: zbiór opowiadań: Żyłem socjalizm. 171 osobistych historii (2006), Księga inwentaryzacyjna socjalizmu (2006, z Janą Genową), okrzykniętą rewolucyjną powieścią graficzną (tragikomiksem) Wieczna mucha (2011, z malarzem Nikołem Toromanowem) oraz Wesela zwierząt i rzeczy (2015, z córką Rają). Autor sztuk teatralnych: D.J. (laureat Nagrody „Ikar” Związku Artystów Bułgarskich za najlepszy tekst dramaturgiczny (2004), Apokalipsa przychodzi o szóstej wieczorem (laureat Nagrody „Askeer” za najlepszy tekst dramaturgiczny (2010), Sztuka została wystawiona m.in. w Nowym Jorku.