Guy Delisle Reihenfolge der Bücher

Najsłynniejszy komiks Guya Delilsle powraca! Jerozolima to miasto o tak złożonej przeszłości jak niewiele innych na świecie. Spotykają się tu wyznawcy wielu religii, mieszają języki i ścierają wizje historii. Guy Delisle przekonał się o tym wielokrotnie i w „Kronikach jerozolimskich” z właściwą sobie spostrzegawczością oraz poczuciem humoru opisuje codzienne życie w tym jednym z najdziwniejszych miejsc na Ziemi. Obok problemów z przedszkolem czy ulicznymi korkami obserwuje różnice między dzielnicą arabską, w której mieszka, a dzielnicami żydowskimi czy kontrowersyjnymi nowymi osiedlami. Przechodzi przez punkty kontrolne strzeżone przez izraelską armię, próbuje szkicować mur bezpieczeństwa, prowadzi zajęcia z palestyńskimi studentami, odwiedza miejsca najważniejsze dla judaizmu, chrześcijaństwa czy islamu i wysłuchuje lekarzy, którzy wracają z bombardowanej Strefy Gazy. Ten zapis półtorarocznego pobytu Delisle’a w Jerozolimie, pełen niuansów i szczegółów niedostępnych zwykłym turystom, otrzymał prestiżową nagrodę główną na festiwalu komiksu w Angoulême w 2012 roku i jest uznawany za najlepszy komiks w karierze twórcy „Pjongjangu”.

A funny and insightful retrospective collection from a celebrated cartoonist.

Trzecia część niesłychanie popularnego komiksu Guya Delisle o jego życiu z dziećmi. Fani twórczości autora Kronik jerozolimskich i Pjongjangu znajdą tu wszystkie charakterystyczne elementy jego stylu ironiczne poczucie humoru, duży dystans do bohaterów (głównie siebie) i przydatne w codziennym życiu wskazówki. Z tym, że tym razem nie dotyczą one podróżowania, ale wychowywania dzieci. Delisle ma dla wszystkich rodziców choć nie tylko oczywiście garść porad i zmyślnych sposobów, jak radzić sobie z niesfornymi i zawracającymi głowę dziećmi (ignorować!). Poza aspektem poradnikowym Vademecum złego ojca to także bardzo osobiste i czułe spojrzenie na radości (?) płynące z tacierzyństwa. Jeśli macie znajomych, którzy właśnie toczą nierówny bój ze swoimi dziećmi, podsuńcie im tę książkę. Sprawicie im ulgę i dacie bilet do wspólnoty rodziców udręczonych przez swoje dzieci i bardzo kochających je równocześnie (Fakt) Komiks, który dostarcza czytelnikowi całe spektrum emocji. Wzruszenie, śmiech, przerażenie, nostalgię i jeszcze raz śmiech. Mnóstwo śmiechu (KZ.pl) Bycie ojcem to wyzwanie większe niż wyprawa w najdalszy zakątek świata (Głos Kultury)

Shenzhen, Pjöngjang, Burma, Jerusalem und nun Québec... Guy Delisle nimmt uns mit auf eine Reise in seine Jugend. In seiner kanadischen Heimat arbeitete er als Student drei Sommer lang in einer Papierfabrik: Zwölf-Stunden-Schichten in einem heißen, lauten Gebäude voller obskurer Maschinen. Zwischen den gigantischen Papierwalzen konnte schnell ein Finger oder eine Hand verschwinden, und wenn man kurz nicht aufpasste, war das Papier für eine gesamte Auflage der NEW YORK TIMES vernichtet… Dass Guy Delisles Vater als technischer Zeichner in den Büros über dem Maschinenpark arbeitete, brachte dem Ferienjobber bei den „lebenslänglichen“ Arbeitern nicht gerade Sympathien ein. Mit gewohnt humorvoller Genauigkeit zeichnet Guy Delisle ein scharfes Porträt einer rauen (Männer-)Arbeitswelt, in der ein zügelloser Sexismus herrscht, und hinterfragt die Beziehung zu seinem Vater, die vor allem von einem bestimmt ist: Sprachlosigkeit.

1997 wird Christophe André, Mitarbeiter der hilfsorganisation Ärzte ohne Grenzen, im Nordkaukasus von tschetschenischen Separatisten entführt. Guy Delisle hat Christophe André einige jahre später getroffen und die Geschichte seiner Geiselhaft aufgezeichnet: 111 Tage Warten, ohne jedes Wissen um das, was draußen passiert, ob man ihn für tot hält oder um seine Rettung bemüht ist. Guy Delisle, Autor so erfolgreicher Reportagecomics wie „Aufzeichnugen aus Jerusalem“, „Aufzeichnugen aus Birma“ und „Pjöngjang“ ist neben Joe Sacco zweifellos der bekannteste Comicdokumentarist. Zum ersten Mal nimmt er sich hier einer fremden Geschichte an und setzt sie sensibel und erschütternd zugleich um.

Rabenvater Delisle ist zurück und hat allerlei neue Tipps für die pädagogisch wenig wertvolle Erziehung parat: Da wird der Sohnemann bestochen, ein Feuerzeug vom Grill zu angeln, das der übermütige Papa in die Glut gepfeffert hat. Und als Töchterchen Alice in der Schule ein paar Schimpfworte aufschnappt, ist es von größter Dringlichkeit, ihr das grammatisch korrekte Fluchen beizubringen. Eine großzügige Portion Ironie und gekonnt ausgespielte Pointen prägen auch den dritten Band von Guy Delisles Anti-Ratgeber, der jedoch nie ins Sarkastische abdriftet.

Kanadyjczyk Guy Delisle najbardziej znany jest ze swoich komiksowych reportaży opowiadających o tak niedostępnych państwach świata jak Korea Północna („Pjongjang”) czy Birma („Kroniki birmańskie”). Książki te zostały przetłumaczone na dziesiątki języków i nagrodzone na całym świecie. Jednak Delisle jest także jednym z mistrzów komiksu niemego i komiksowego slapsticku. Udowodnił to m.in. „Louisem na plaży”, albumem dla młodych czytelników, a teraz potwierdza „Albertem i Aliną”. To zbiór kilkudziesięciu krótkich opowieści o mężczyznach i kobietach – o ich słabostkach, pragnieniach, mrocznych sekretach. Jedne historie bawią do łez, inne niepokoją, a wszystkie udowadniają, jak wyjątkowym twórcą jest Guy Delisle.

Liebe geht ja bekanntlich durch den Magen – bei kleinen Mägen wirkt Magnum-Schokoladeneis wahre Wunder. Und wenn man dann noch auf Nummer sicher gehen will, dass der Nachwuchs Papa auch wirklich doller lieb hat als Mama, empfiehlt der Experte stundenlange “Super-Mario-Kart”-Sessions im geheimen Kämmerlein und “Warcraft II”-Crashkurse mit Schwerpunkt Ork-Abschlachten. So kann aus einem “schlechten Vater” ganz schnell der “beste Vater der Welt” werden…

Oublier le passage de la petite souris, traumatiser sa fille avec une terrifiante histoire d'arbre qui pousse dans l'estomac, dénicher des conseils peu avisés pour encourager fiston à taper plus fort sur le punching bag... Guy Delisle, un mauvais père ? Non, un auteur de bande dessinée qui sait puiser l'imagination là où elle se trouve, avec un sens aigu de l'observation et une bonne dose d'autodérision.

Das Töchterchen verschluckt einen Aprikosenkern? DIE Gelegenheit für Vater Delisle, das kleine Plappermaul endlich zum Schweigen zu bringen: „Pass bloß auf, wann immer du nun den Mund aufmachst, scheint Licht in deinen Magen und dann wächst dir bald ein hübsches Bäumchen aus dem Hals.“ Der Sohnemann lässt beim Boxtraining den nötigen Einsatz vermissen? Auch hier weiß Papa Rat: „Stell dir einfach vor, der Sandsack wäre deine kleine Schwester.“ Ist Guy Delisle ein schlechter Vater? Gott behüte, nein! Aber nichts wirkt entspannender als ein wenig „pedagogical incorrectness“, und so hat Guy Delisle Freud und Leid des Elternseins in prägnanten Episoden zu Papier gebracht. Sei es in Jerusalem, Pjöngjang oder im Kinderzimmer: Guy Delisle schöpft Inspiration aus seiner nächsten Umgebung. Scharfe Beobachtungsgabe, pointierter Witz und eine gehörige Portion Selbstironie sind die Zutaten für einen erzieherischen Anti-Ratgeber, der viel Spaß macht.